اثربخشی آموزش گروهی مؤلفه‌های شناخت و عمل به وظایف دینی بر ارتقاء شادی

مقدمه: شادی از جمله هیجان‌های مؤثر در سلامت ‌روان می‌باشد که توجه مستمر و تلاش در جهت ارتقای آن مورد اهمیت است. بدین منظور در سال‌های گذشته، برخی از روان‌شناسان شادی و پژوهشگران کوشیده‌اند روش‌هایی برای افزایش میزان شادی در افراد ارایه دهند. از جمله این روش‌ها می‌توان به آموزش‌های دینی و معنوی اشاره کرد. از این رو هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش گروهی مؤلفه‌های شناخت و عمل به وظایف دینی بر میزان شادی دانشجویان بود. روش: در این پژوهش نیمه تجربی، 40 نفر از دانشجویان مؤسسه عالی المهدی اصفهان در سال تحصیلی 1392-1391 به صورت تصادفی به دو گروه 20 نفره آزمایش و شاهد تقسیم شدند. گروه آزمایش 8 جلسه آموزش مؤلفه‌های شناخت و عمل به وظایف دینی دریافت کرد و گروه شاهد هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. قبل از مداخله و هشت هفته بعد از اتمام مداخله هر دو گروه پرسشنامه شادکامی آکسفورد را تکمیل کردند. میزان اعتبار این پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ 90/0 محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS v.18 استفاده شد. یافته‌ها: در این پژوهش دو گروه آزمایش و شاهد از نظر مشخصات دموگرافیکی همگن بودند (002/0=p). میانگین سنی شرکت‌کننده‌ها (84/1±)52/21 بود. مقایسه میانگین نمرات پس آزمون شادی در گروه‌های مورد مطالعه و تحلیل کوواریانس نمرات آزمون شادی نشان داد بین گروه آزمایش و شاهد تفاوت معناداری وجود دارد (002/0=p). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که آموزش مؤلفه‌های شناخت و عمل به وظایف دینی بر شادی دانشجویان مؤثر بوده است. لذا نقش آموزش مؤلفه‌های شناخت و عمل به وظایف دینی جهت ارتقای شادی دانشجویان باید مدنظر قرار گرفته شود.