اثربخشی آموزش برنامه بازتوانی قلبی مبتنی بر الگوی مراقبت پیگیر بر توانمندی و شاخص‌های قلبی- عروقی بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلب

اهداف: معمولاً بیماران ایسکمیک قلب بعد از ترخیص در جامعه رها می‌شوند و نحوه مراقبت از آنها کنترل نمی‌شود. از مهم‌ترین اقدامات برای اثربخشی عمل جراحی قلب و کاهش عوارض آن، توان‌بخشی قلبی است. این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی آموزش برنامه بازتوانی قلبی مبتنی بر الگوی مراقبت پیگیر بر توانمندی و شاخص‌های قلبی- عروقی مبتلایان به بیماری ایسکمیک قلب انجام شد. مواد و روش‌ها: در این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی، 70 بیمار مبتلا به اختلال ایسکمیک قلب که در سال 1396 در بخش مراقبت ویژه قلبی بیمارستان واسعی سبزوار بستری شده و ترخیص شده بودند، به‌روش دردسترس انتخاب شده و با تخصیص تصادفی در دو گروه کنترل (35 نفر) و مداخله (35 نفر) قرار گرفتند. ابـزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسش‌نامه‌ای سه‌قسمتی شامل مشخصات دموگرافیک، چک‌لیست ثبـت متغیرهای همودینامیک و پرسش‌نامه توانمندی بود. میزان توانمندی بیماران و شاخص‌های قلبی- عروقی آنان، قبل و بعد از اجرای برنامه بازتوانی قلبی مبتنی بر الگوی مراقبت پیگیر مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 22 و توسط آزمون‌های T مستقل و مجذور کای انجام شد. یافته‌ها: بعد از مداخله، میانگین نمره توانمندی بین دو گروه دارای اختلاف معنی‌داری بود (03/0=p). همچنین میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و سطوح کلسترول و قند خون بعد از مداخله در دو گروه اختلاف معنی‌داری داشت (05/0p<). نتیجه‌گیری: آموزش برنامه بازتوانی قلبی مبتنی بر الگوی مراقبت پیگیر بر بهبود توانمندی و شاخص‌های قلبی- عروقی بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلب موثر است.