اثرات پیش بینی شده احتمالی تغییر اقلیم بر اکوسیستم های ساحلی مانگرو خلیج فارس با تاکید بر متغییرهای دما و بارش

زمینه و هدف : تغییر اقلیم و گرمایش جهانی یکی از گسترده­ترین و مهم ترین مخاطرات زیست محیطی است. هدف این مطالعه بررسی روند دمای حداقل، حداکثر و بارندگی در دوره گذشته بوشهر به عنوان استان ساحلی خلیج فارس و پیش­بینی آینده اقلیمی آن تا انتهای سال 2100 میلادی و همچنین اثرات احتمالی پیش­بینی شده بر اکوسیستم های جنگلی مانگرو خلیج فارس می باشد. روش بررسی: در این مطالعه از روش ریزمقیاس رگرسیونی [1]SDSM و از مدل GCM[2]  کانادایی CanESM2 در سه سناریو RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5 و مدل HadCM3 در سناریو A2 برای شبیه­سازی داده­های اقلیمی ایستگاه سینوپتیک بوشهر در دوره­های پایه، مشاهداتی و آتی (2100-2010) استفاده شد. همچنین اعتبارسنجی مدل با پنج شاخص آماری و عدم قطعیت مدل با روش بوت استرپ محاسبه شد. یافته ها: میزان افزایش دمای میانگین فصل زمستان و تابستان در طول دوره 47 ساله به ترتیب 8/1 و 7/1 درجه سانتی­گراد بوده است. پیش­بینی آینده اقلیمی دمای بیشینه و کمینه در مدل CanESM2[3] و HadCM3[4] بیش ترین افزایش را در ماه­های سرد سال نشان دادند. همچنین دمای پیش­بینی شده مدل CanESM2 در ماه های گرم از دمای کنونی کم­تر خواهد بود. شبیه­سازی متغییر اقلیمی بارش در مدل HadCM3 افزایش بارش را در فصل تابستان و پاییز و مدل CanESM2 افزایش بارش را برای همه فصول سال نشان دادند. بحث و نتیجه گیری : هر دو مدل زمستان­های گرم­تری را در دهه­های آتی برای استان بوشهر پیش­بینی کردند. با پیش­بینی طولانی شدن فصل گرم در مدل CanESM2 ممکن است زمان جوانه­زنی و گل­دهی مانگروها طولانی­تر و از سه ماه به شش ماه تغییر یابد. در صورتی که افزایش بارش های پیش­بینی شده به صورت ریزش­های حدی نباشند می­توانند همراه با افزایش دما باعث رشد و توسعه بیش تر مانگروها شوند. [1] - Statistical Down-Scaling Model [2] - General Circulation Model [3] - Canadian Earth System Model [4] - Hadley Center Climate Model