اثرات مکمل‌یاری اسیدهای چرب امگا-3 توأم با ویتامین E و "روی" توأم با ویتامین C بر کنترل گلیسمی در زنان یائسه مبتلا به دیابت نوع 2

سابقه و هدف: پیامدهای حاصل از دیابت نوع 2 در بیماری‌زایی آترواسکلروز و عوارض آن نقش مهمی دارند. میزان ویتامین‌های E و C پلاسما در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کمتر است. کاهش غلظت این ویتامین‌ها در جریان خون ممکن است خطر استرس اکسیداتیو را افزایش دهد. در این تحقیق، اثرات مکمل یاری اسیدهای چرب غیر اشباع امگا-3 همراه با ویتامین E و ویتامین C همراه با "روی" بر کنترل گلیسمی دو گروه زنان یائسه مبتلا به دیابت نوع 2 و مقایسه با گروه شاهد بررسی شد. مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینیِ کنترل شده دو سوکور 75 زن یائسه دیابتی از بین مراجعان به انجمن دیابت ایران در مطالعه شرکت کردند. بیماران به طور تصادفی در یکی از 3 گروه درمانی تقسیم شدند: 1- مکمل یاری حاوی 8/1 گرم اسیدهای چرب طولانی زنجیر امگا-3 همراه با 400 میلی‌گرم ویتامین E ، 2- پنج میلی‌گرم "روی" همراه 300 میلی‌گرم ویتامین C و 3- دارونما به مدت 12 هفته. برای مقایسه سه گروه در ابتدا و پایان مطالعه و میزان تغییرات در سه گروه از آنالیز واریانس و به منظور تعدیل متغیرهای دیگر از آنالیز واریانس اندازه‌های تکراری استفاده شد. یافته‌ها‌: در ابتدای مطالعه، تفاوت معنی‌داری بین مقادیر مربوط به شاخص‌های گلیسمی در بین سه گروه دیده نشد. درحالی که تغییرات میزان HOMA-IR در گروه یک به طور معنی‌داری بیش از گروه دو و گروه شاهد بود (به ترتیب 6/0±9/0- درمقابل 5/0±9/0 و 4/0±4/0)(012/0=P). تغییرات غلظت انسولین ناشتا (به ترتیب 3/1±6/1- درمقابل 8/0±6/0 و 7/0±6/1 میلی واحد در لیتر)(038/0=P) در پایان مطالعه در مقایسه با ابتدای مطالعه در گروه یک بیشتر در حالی که در دو گروه دیگر کمتر بود. تغییر میانگین قند پلاسمای ناشتا پس از مصرف مکمل در گروه 1 کاهش و در گروه 2 افزایش داشت (به ترتیب 1/14±1/11- درمقابل 9/10±9/27 میلی‌گرم در دسی لیتر) (039/0= P ). نتیجه گیری: کاهش توأمان HOMA-IR و انسولین پلاسما به عنوان مهم‌ترین اجزای عوامل خطرساز بیماری‌های قلبی و عروقی در گروه 1 که مکمل حاوی 8/1 گرم اسیدهای چرب طولانی زنجیر امگا-3 همراه با 400 میلی‌گرم ویتامین E را روزانه دریافت کردند، قابل توجه است. تأثیری‌پذیری شاخص‌ها در طول مداخله ممکن است، تحت تأثیر طول مدت ابتلا به دیابت ‌باشد.