اثرات تراکم کشت و کاربرد آهن و روی بر عملکرد کمی و کیفی چای ترش

برای ارزیابی تأثیر تراکم، مصرف خاکی و محلول‌پاشی آهن و روی بر عملکرد کمی‌وکیفی چای ترش، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه دانشگاه زابل در سال زراعی 93-92 اجرا شد. تراکم در 3 سطح 2، 4 و 6 بوته در متر‌مربع، به عنوان عامل اصلی و مصرف عناصر ریز مغذی در 5 سطح، محلول‌پاشی با کلات آهن 6 درصد به نسبت 4 در هزار، محلول‌پاشی با کلات روی 15 درصد به نسبت 2 مصرف خاکی کلات آهن 6 درصد به میزان 50 کیلوگرم در هکتار، مصرف خاکی کلات روی 15 درصد به میزان 50 کیلوگرم و محلول‌پاشی با آب به عنوان عامل فرعی در نظر گرفتیم. نتایج نشان داد اکثر صفات کمی شامل ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد شاخه فرعی، تعداد دانه بوته، وزن تر و خشک کاسبرگ و عملکرد بیولوژیک بوته تحت تأثیر تراکم معنی‌دار شدند. بیشترین وزن تر و خشک کاسبرگ در هکتار از تراکم 6 بوته در متر بدست آمد، طوری که میزان کاسبرگ خشک تولیدی در تراکم 6 بوته نسبت به تراکم 2 بوته در متر 200 درصد افزایش داشت. تأثیر مصرف خاکی و محلول‌پاشی عناصر ریزمغذی افزایش معنی‌داری برای پارامتر های تعداد غوزه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه، تعداد شاخه فرعی، تعداد دانه بوته، وزن تر خشک کاسبرگ، میزان آنتوسیانین و درصد پروتئین کاسبرگ نشان داد. بر اساس نتایج بدست آمده، به‌نظر می‌رسد برای حصول حداکثر عملکرد کاسبرگ خشک، تراکم شش بوته توأم با محلول‌پاشی عنصر روی بتواند به عنوان تیمار مناسبی پیشنهاد گردد.