اثرات برهمکنش شوری و منیزیم روی روابط آبی و یونی اسفندک‌ ( Zygophylum fabago.L)

به منظور بررسی اثر متقابل شوری و منیزیم بر رشد، ویژگی‌های فیزیولوژیک و محتوای برخی عناصر غذایی در گیاه اسفندک، آزمایشی به صورت فاکتوریل طراحی و در پرلیت با استفاده از محیط کشت هوگلند اجرا شد. تیمارها شامل دو سطح شوری (صفر و300 میلی‌مولار) و سه سطح منیزیم صفر و 2 و 6 میلی‌مولار مازاد بر مقدار منیزیم موجود در محلول هوگلند (2 میلی‌مولار) بودند. کاربرد منیزیم در شرایط شور منجر به افزایش وزن خشک بخش‌هوایی به بیش از دو برابر تیمار شاهد (55 گرم وزن خشک) و ریشه بیش از 30% شد. شوری موجب افزایش محتوای آب در واحد سطح برگ گردید. در حالی‌که تاثیر شوری و منیزیم منجر به کاهش نسبی آن تا حدود تیمار شاهد (400گرم آب بر‌متر‌مربع) شد. شوری و بر هم‌کنش آن با منیزیم منجربه منفی‌تر شدن پتانسیل اسمزی برگ‌ها شد، که سهم سدیم در این منفی‌تر شدن در تیمارهای شوری بیشتر از شاهد بود ولی برهم‌کنش شوری و منیزیم به‌شدت موجب کاهش سهم پتاسیم در پتانسیل اسمزی گردید. شوری و منیزیم موجب کاهش شدید کلسیم، منیزیم و پتاسیم و افزایش شدید در محتوای سدیم اندام‌های اسفندک شد. به‌نظر می‌رسد که افزودن مقدار منیزیم مناسب به محیط رشد اسفندک، می‌تواند از طریق ایجاد تغییرات مناسب در نحوه جذب و انباشتگی سایر عناصر، رشد گیاه را در شرایط شور بهبود ببخشد. همچنین غلظت بالای سدیم در برگ‌های اسفندک به طور مستقیم برای تنظیم اسمزی استفاده می‌شود که منجر به کاهش پتانسیل آب برگ، بهبود وضعیت آبی برگ و از این طریق بهبود رشد می‌شود.