بررسی تجربی تأثیر پارامترهای ماشینکاری(سرعت برش، سرعت پیشروی و عمق برش) و جنس ابزار بر روی نیروهای ماشینکاری و توزیع دما در ناحیه نوک ابزار در تراشکاری فولاد (spk(1.2080

نیروهای برش یکی از مهمترین پارامترهای فرآیند در حین عمل براده برداری می باشد. دانستن نیروهای برش هنگام طراحی ماشین ابزار، نگه دارنده ابزار، فیکسچرها و سایر عناصر ماشین ابزار امری حیاتی می باشد. نیروی مورد نیاز جهت تشکیل براده در فرآیند تراشکاری، منجر به تولید حرارت در ناحیه برش می گردد. ماشینکاری فولادها به طور ذاتی دمای بالایی را تولید می کند. این دما علاوه بر کاهش عمر ابزار، باعث پایین آمدن کیفیت قطعه تولیدی می شود. بنابراین در نظر گرفتن تأثیر دما در ماشینکاری بسیار مهم و ضروری است. در این پژوهش از فولاد spk که به طور وسیعی در صنایع مختف از جمله قالب سازی و ابزار سازی استفاده می شود، به عنوان ماده قطعه کار استفاده شد و تأثیر پارامترهای ماشینکاری(سرعت برش، سرعت پیشروی و عمق برش) و جنس ابزار(کاربایدی و cbn) بر روی نیروهای ماشینکاری و دما در ناحیه نوک ابزار در تراشکاری فولاد (spk(1.2080 با سختی hrc 60 مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها در سه سطح سرعت برش، سه سطح سرعت پیشروی، دو سطح عمق برش و دونوع ابزار و در مجموع 36 آزمایش انجام گرفت. از داده های بدست آمده از آزمایشات تجربی نتیجه گرفته شد که ماشین کاری مواد سخت نیروهای برش و دمای نوک ابزار بیشتری را ایجاد می کند. در تراشکاری فولاد spk بیشترین مقدار نیرو مربوط به نیروی فشاری می باشد. همچنین مشاهده شد نیروهای برشی بر خلاف مواد با سختی کمتر، با افزایش سرعت برشی افزایش می یابند و مشاهده شد در تراشکاری فولاد spk استفاده از ابزار cbn نسبت به ابزار کاربایدی نیرو و دمای نوک ابزار کمتری ایجاد می کند. نتایج نشان دادند که که از ابزار cbn در مقایسه با ابزار کاربایدی، می توان در سرعت های برشی و نرخ پیشروی بالاتر و نیز در عمق های باربرداری بیشتر استفاده کرد که باعث کاهش هزینه و زمان صرف شده برای ماشین کاری می شود.