تغییرات الگوی متیلاسیون دو ژن sfn (14-3-3σ) و casp8 در بافت و سرم بیماران مبتلا به سرطان پستان

سرطان پستان شایع ترین سرطان در میان زنان جهان و ایران است. تشخیص زود هنگام کلید درمان این بیماری است. حدود 95% از سرطان پستان غیر وراثتی است و تغییرات اپی ژنتیکی از جمله متیلاسیون نقش مهمی در شکل گیری این سرطان ایفا می کند. در این مطالعه متیلاسیون پروموتر دو ژن(sfn (14-3-3 ? و casp8 (آغازگر آپوپتوز) که تغییر الگوی متیلاسیون آنها در مراحل آغازین سرطان پستان گزارش شده است، در نمونه های بافت توموری، سالم و سرم بیماران مبتلا به سرطان پستان بررسی شدند. ابتدا استخراج dna از 21 بافت توموری، 19 بافت سالم و 5 نمونه سرم از زنان مبتلا به سرطان پستان از سـاکنین استـانهای شمالی ایران انجـام شـد، سپس dna های استخـراج شده با محـلول بی سولفیت تیمار شد، کیفیت و کمیت dna پس از استخراج و تیمار با بی سولفیت بررسی شد. جهت تعیین دمای بهینه پرایمرهای مخصوص حالت متیله و غیر متیله و نیز بررسی اختصاصیت آنها، mspcr با در نظر گرفتن دمای پیشنهادی شرکت سازنده با dna کنترل انجام شد. سپس واکنش mspcr برای هریک از dna های تیمار شد? نمونه ها با پرایمرهای اختصاصی هرژن و با استفاده از hotstartaq plus master mix kit انجام شد. آنالیز داده ها با تست فیشر نشان داد اختلاف معنی داری بین متیلاسیون بافت توموری و سالم در هیچ یک از ژنها وجود ندارد. این پدیده ممکن است به دلیل تکثیر همزمان dna متیله و غیر متیله با پرایمرهای اختصاصی حالت متیله و غیر متیله در برخی بافتهـای تومـوری و سالم باشد. چنیـن حـالتی خود می توانـد به چنــد دلیـل رخ دهد: 1- هتروزیگوت بودن آللهای ژنهای مد نظر نسبت به متیلاسیون، 2- مخلوط بودن بافتهای توموری و سالم، 3- تدریجی بودن فرآیند متیلاسیون طی آغاز و پیشرفت سرطان، 4- چند سلولی بودن منشأ بافت توموری. در این مطالعه تنها دو نمونه dna سرمی از کیفیت کافی جهت انجام mspcr برخوردار بودند و این تعداد برای آنالیز آماری کافی نیست. مشکلات تکنیکی و استفاده از روشهای غیر صحیح در تهیه و نگهداری سرمها در محل نمونه گیری و نیز ناپایداری dna سرمی موجب بروز مشکلاتی در استخراج dna از سرم بود.