فرایند جامعه پذیری حرفه ای در بین بازیگران تئاتر در شهر تهران

موضوع پژوهش حاضر، «فرایند جامعه¬پذیری حرفه¬ای در بین بازیگران تئاتر در شهر تهران» است. جامعه¬پذیری در گروه¬های حرفه¬ای یکی از شقوق جامعه¬پذیری است که به فرایند یادگیری نقش¬ها، ارزش¬ها، هنجارها و مهارت¬های مربوط به حرفه یا گروه اجتماعی اشاره دارد. به طور کلی، هدف این مطالعه، کشف "فرایند" جامعه¬پذیری حرفه¬ای در میان بازیگران تئاتر در شهر تهران، به مثابه یک گروه حرفه¬ای است؛ کشف و شناسایی فرایندهایی که طی آن، اعضای جدید، هنجارها، ارزش¬ها و به¬خصوص مهارت¬های مربوط به بازیگری تئاتر را فرا می¬گیرند. روش¬شناسی مطالعه¬ی حاضر، کیفی است و از روش رویش نظریه برای انجام عملیات تحقیق از جمله تجزیه، تحلیل و تفسیر اطلاعات استفاده شده است. این اطلاعات تحت هدایت روش رویش نظریه، با تکنیک مصاحبه¬ی روایی جمع¬آوری شده است. این پژوهش در جریان مصاحبه¬های خود، به دنبال یافتن مسیری بود که هر یک از بازیگران تئاتر تا حرفه¬ای شدن پیموده¬اند. یعنی "چگونگی مسیرِ طی شده از وضعیت مبتدی به حرفه¬ای". به عبارت دیگر، در پیِ فهم و شناسایی "داستان بازیگر شدن" مصاحبه¬شوندگان بوده است. پس از انجام فرایند گردآوری اطلاعات و حصول اطمینان از رسیدن به حد اشباع، مرحله¬ی تحلیل نهایی و نگارش، با تفکیک و شناسایی دو گروه از مصاحبه¬شوندگان از یکدیگر، آغاز شد. گروهی که دارای تحصیلات آکادمیک در زمینه بازیگری هستند و گروهی که صرفا به صورت تجربی به کسب دانش و مهارت¬های بازیگری پرداخته¬اند. برای هر گروه، عملیات کدگذاری باز، محوری و گزینشی، تا رسیدن به مقوله¬ی مرکزی انجام شد و سپس از ترکیب آنان، مقوله¬ی مرکزیِ نهایی استخراج گردید: «پیگیری گرایش به بازیگری در جامعه¬پذیری اولیه با ورود به فضای تخصصیِ تئاتر، طی فرایند تمرین، تجربه¬اندوزی و یادگیری مستمر از طریق منابع گوناگون آموزشی و کارکردن با گروه¬های مختلف، تا رسیدن به چرخه¬ی مداوم تمرین و اجرا در محیط حرفه¬ای». کلمات کلیدی: جامعه¬پذیری، جامعه¬پذیری حرفه¬ای، بازیگران تئاتر، فرایند بازیگر شدن