مطالعه اثرات هیپرلیپیدمی تجربی و عصاره هیدروالکلی سیر بر شاخص های حساسیت به انسولین در گوسفند

هدف این مطالعه، ارزیابی اثرات انفوزیون وریدی نوعی امولسیون لیپیدی مشتق از سویا (lipovenoes 10%) و عصاره هیدروالکلی سیر بر روی شاخص های حساسیت به انسولین از طریق تست تحمل داخل وریدی گلوکز (ivgtt) در قالب یک طرح مربع لاتین 4×4 بر روی 4 گوسفند سالم بود. نرمال سالین (گروه ns)، محلول لیپیدی (گروه le)، محلول لیپیدی+عصاره هیدروالکلی سیر (گروه le+ge) و عصاره هیدروالکلی سیر (گروه ge) به صورت انفوزیون وریدی به مدت 6 ساعت با سرعت ml/kg/min 0.025 تجویز گردید و غلظت اسیدهای چرب غیراستریفیه (nefa)، بتاهیدروکسی بوتیرات (bhba)، تری گلیسیرید (tg)، کلسترول، اوره، کراتی نین، کورتیزول، گلوکز و انسولین قبل از تجویز (سطح پایه) و سپس در ساعت های 2، 4، 6، 12، 24 و 48 پس از تجویز اندازه گیری شد. پس از گذشت 6 ساعت از شروع انفوزیون ها ivgtt انجام شد. انفوزیون le و le+ge در مقایسه با سطح پایه و انفوزیون ns و ge، منجر به افزایش معنی دار غلظت nefa، bhba و tg (p<0.05) شد. انفوزیون ge به صورت معنی داری غلظت کلسترول سرم را کاهش داد (p<0.05). تغییرات اوره و کراتی نین در محدوده ی فیزیولوژیک غلظت اوره و کراتی نین سرم گوسفند بود. انفوزیون le و le+ge غلظت گلوکز پلاسما را به صورت معنی داری افزایش (p<0.05) و انفوزیون ge کاهش (p<0.05) داد. در ساعت 12 پس از شروع همه ی انفوزیون ها به غیر از le و در ساعت 24 پس از شروع انفوزیون ge، غلظت انسولین سرم در مقایسه با سطح پایه به صورت معنی داری افزایش یافت (p<0.05). متعاقب انفوزیون le، مقادیر شاخص حساسیت به انسولین (si) کاهش و در گروه ge افزایش یافت. انفوزیون ge و le+ge در مقایسه با ns به صورت معنی داری شاخص تأثیرگذاری گلوکز (sg) را کاهش داد (p<0.01). پاسخ فاز حاد انسولین به گلوکز (airs) در درمان le به طور معنی داری نسبت به ns و ge افزایش یافت (p<0.05). پتانسیل اثر انسولین (di) در درمان le به صورت معنی داری کمتر از ns (p<0.001)، ge (p<0.05) و le+ge بود. نتایج این مطالعه نشان داد که، انفوزیون لیپوونوس در گوسفند مقاومت به انسولین ایجاد کرد؛ بنابراین می توان به عنوان مدلی در نشخوارکنندگان برای بررسی پاتوژنز بیماری های مرتبط با مقاومت به انسولین مثل توکسمی آبستنی گوسفند استفاده کرد. همچنین عصاره هیدروالکلی سیر باعث بهبود حساسیت به انسولین و کاهش پروفایل لیپیدی خون شد؛ بنابراین در درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و سندرم های مرتبط با مقاومت به انسولین در دام های بزرگ می توان استفاده کرد.