تعیین همزمان اندازه دسته و زمانبندی در کارگاه جریانی با در نظر گرفتن برونسپاری

دو مسئله ی تعیین اندازه ی دسته و زمان بندی از مسائل مهم در برنامه ریزی تولید هستند و هم اکنون نیز کاربردهای زیادی در واحدهای تولیدی و خدماتی دارند. در سال های اخیر تعیین همزمانِ اندازه ی دسته و زمان بندی به یکی از مسائل مورد علاقه ی محققین تبدیل شده است. مدل تعیین اندازه ی دسته با محدودیت ظرفیت (clsp) با آماده سازی های وابسته به توالی و همچنین مدل عمومی تعیین اندازه ی دسته و زمان بندی (glsp) از مهم ترین مدل هایی هستند که این دو مسئله را به صورت همزمان در نظر می-گیرند. امروزه بسیاری از کارگاه های تولیدی متشکل از چندین مرحله ی تولید ی هستند که محصولات باید از تمامی این مراحل عبور کنند. در هر مرحله فعالیتی مجزا از مراحل دیگر روی هر محصول انجام می شود. بنابراین یکی از مسائل پیش روی این صنایع، تعیین همزمانِ اندازه ی دسته و زمان بندی در هر یک از این مراحل تولیدی است. از سوی دیگر، صنایع تولیدی با مسائلی روبرو می شوند که اهمیت موضوع برون سپاری را بیش از پیش نمایان کرده است. در مواردی ناتوانی ظرفیت کارخانه در پاسخگویی به تقاضای مشتریان و در مواردی دیگر پیچیدگی بخشی از فرآیند تولید محصول یا نداشتن صرفه ی اقتصادیِ بخشی از فرآیند تولید، مدیران را ناچار به استفاده از سیاست برون سپاری می کند. در این تحقیق، مسئله ی تعیین همزمان اندازه ی دسته و زمان بندی در کارگاه جریانی با در نظر گرفتن برون سپاری مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا یک مدل جدید و کارا برای مسئله ی تعیین همزمان اندازه ی دسته و زمان بندی در کارگاه جریانی با استفاده از الگوی فروشنده ی دوره گرد، بدون در نظر گرفتن برون سپاری، ارائه شده است. کارایی این مدل با مقایسه ی آن با یکی از مدل های ارائه شده در ادبیات موضوع نشان داده شده است. سپس توسعه ی مدلِ تعیین همزمان اندازه ی دسته و زمان بندی در کارگاه جریانی با در نظر گرفتن برون سپاری ارائه شده است. از آنجا که مدل های ارائه شده، برای حل مسائل با ابعاد متوسط و بزرگ ناتوان اند، پنچ روش ابتکاری مختلف بر اساس روش افق غلطان که از روش های مبتنی بر برنامه ریزی مختلط عدد صحیح می باشد، ارائه شده است. سپس کارایی این روش ها با یکدیگر مقایسه شده است. مسائل نمونه در 20 دسته مسئله به طور تصادفی تولید شده اند. نتایج محاسباتی نشان داده است که این الگوریتم ها در حالی که زمان حل مسئله را به صورت قابل توجهی کاهش داده اند، از جواب های مناسبی در مقایسه با جواب بهینه برخوردارند. به منظور مقایسه ی روش های ابتکاری از یک حد پایین استفاده شده است که روش های ابتکاری در فاصله ای حدود 10% - 15% با حد پایینِ توسعه داده شده قرار دارند.