بررسی اثر آنژیوتانسین ii بر میزان بیان شدن پروتئین اینتگرین ?3 در سلولهای ملانومای b16-f10

مقدمه: ملانوما یک تومور بدخیم و متاستاز دهنده است که هنوز درمان موثری برای آن در دسترس نداریم. بنابراین فهم مکانیسم های مولکولی پیشرفت ملانوما به منظورکشف اهداف جدید برای درمان این بیماری اهمیت زیادی می یابد. گزارشهای مختلف بیانگر نقش آنتاگونیستهای گیرنده آنژیوتانسین ii در مهار رشد تومورهای مختلفی است. درچند مطالعه اخیر مشاهده شده که آنژیوتانسین ii میتواند بیان شدن برخی ازفاکتورهای مهم در رشد تومورها را افزایش دهد. علاوه بر این نقش اینتگرینها در رشد و متاستاز سلولهای توموری مختلف اهمیت زیادی دارد ولی نقش آنژیوتانسین 2 در میزان بیان شدن اینتگرینهای سلول تومورال هنوز معلوم نیست. مواد و روشها: . سلولهای ملانومای موشی b16f10 در محیط rpmi-1640 همراه با 1 درصد fbs کشت داده شدند و 22 ساعت قبل از آزمایش در محیط بدون سرم قرار گرفتند. آنژیوتانسین ii با غلظت های ( 10-8m ، 10-9 m ، 10-10 m و 0 m ) به تنهایی و یا در ترکیب با لوزارتان (10-6 m) در rpmi-1640 مورد آزمایش قرار گرفتند. 6 و 2 ساعت( سلول ها توسط ،2 ، پس از گذشت زمان انکوباسیون ) 1 تریپسین 0.05 ? (w/v) جدا و سپس سانتریفوژ شدند. بیان اینتگرین ?3 در سلول های لیز شده b16f10 ، توسط روش وسترن بلات مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: آنژیوتانسین ii با غلظت nm 1 و nm 10 در زمان انکوباسیون 6 ساعت و با غلظت nm 10 در زمان انکوباسیون 2 ساعت توانست بیان اینتگرین ?3 را بصورت معنی داری در سلول های ملانوما b16f10افزایش دهد. لوزارتان اثر افزایشی همه غلظت های آنژیوتانسین ii در بیان اینتگرین ?3 را در تمام زمان های انکوباسیون به طور کامل مهار کرد. در نتیجه آنژیوتانسین ii ، از طریق فعال شدن گیرنده های at1 می تواند بیان اینتگرین ?3 را در سلولهای ملانوما b16f10 تحریک نماید. نتیجه گیری: این یک نتیجه گیری مهم است زیرا این عوامل در تهاجم ملانوما اهمیت دارند و ممکن است مهار کننده های گیرنده آنژیوتانسین نقش مهمی در درمان سرطان بازی کنند. این مطالعه اهمیت استفاده از داروهایی مثل لوزارتان را در کنار درمانهای استاندارد تومورها بیان می نماید.