بررسی و مقایسه حذف فلزات سنگین سرب، روی، کادمیوم و نیکل از پساب صنعتی با روش جذب زیستی در دو بیوراکتور هواراند گردش داخلی پرشده و بدون پرکن

افزایش شدید پدیده صنعتی شدن و شهرنشینی، منجر به آلودگی محیط زیست شده است. یکی از نگرانی های موجود، حضور فلزات سنگین در محیط زیست است که این مسئله به علت سمیت و تمایل تجمع زیستی آن ها در زنجیره ی غذایی حتی در غلظت های پایین است. فلزات سنگین سمی هستند و با تاثیر بر روی اعصاب، کلیه، جنین و سرطان زایی می توانند سبب مرگ و میر شوند. جذب زیستی توسط باکتری ها می تواند یک تکنیک موثر برای حذف فلزات سنگین از پساب ناشی از فعالیت های صنعتی و انسانی باشد. در این مطالعه، جذب زیستی فلزات سنگین سرب، کادمیوم، روی و نیکل از یک پساب صنعتی در دو بیوراکتور هواراند گردش داخلی پرشده و بدون پرکن توسط چهار گونه باکتری باسیلوس، سودوموناس، کلبسیلا و اشریشیاکلای مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. هم چنین، به منظور بررسی مکانیسم جذب زیستی، مطالعات سینتیک نیز بر روی داده های آزمایشگاهی با استفاده از سه مدل شبه درجه اول، شبه درجه دوم و الویچ انجام گرفت. نتایج نشان داد که روش جذب زیستی روشی کاملاً مفید و ارزان می باشد. هم چنین باکتری های جدا و تکثیر شده ای که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت، به خوبی از عهده جذب فلزات سنگین بر آمدند. مطالعات سینتیک واکنش نیز نشان داد که در هر دو بیوراکتور پرشده و بدون پرکن، مدل سینتیک شبه درجه دوم به خوبی قادر به تطبیق با داده های تجربی بوده است. هم چنین مدل الوویچ هم که برای واکنش های درجه دوم کاربرد دارد، داده های آزمایشگاهی ها را نسبتا به خوبی برازش می کند. هم چنین، نتایج این پژوهش نشان دادند که بیوراکتور پرشده توانایی بیشتری برای حذف فلزات سنگین دارد.