شناسایی و ردیابی ژن آنتی بیوتیک 2و4- دی استیل فلوروگلوسینول در سودوموناس های فلورسنت فرا ریشه نخود ایرانی و ارتباط آن با توانایی باکتری ها در کنترل قارچ پژمردگی فوزاریومی نخود در اثر fusarium oxysporum f.sp. ciceris

پژمردگی فوزاریومی نخود ایرانی با عاملfusarium oxysporum f.sp. ciceris یکی از مهمترین بیماری های این گیاه در ایران به شمار می رود. به منظور کنترل بیولوژیکی این بیماری، سودوموناس های فلورسنت از فرا ریشه نخود ایرانی در استان خراسان با استفاده از محیط کشت کینگ ب(kb)جداسازی و شمارش شدند. فعالیت ضد قارچی80 استرین باکتریایی علیه قارچ f. oxysporum f.sp. ciceris در دو محیط کینگ ب((kb و سیب زمینی دکستروز آگار(pda ) بررسی گردید. نتایج نشان داد که از بین 80 استرین مورد بررسی،% 25/81 استرینها در محیط kb و 37/94% در محیط pda دارای توانایی بازدارندگی از رشد قارچ بودند. در آزمون تولید سیدروفور جدایه ch2-7بیشترین میزان سیدروفور را تولید کرد. ردیابی phld، ژن کلیدی در بیوسنتز آنتی بیوتیک 2و4- دی استیل فلوروگلوسینول در استرین های باکتریایی توسط واکنش زنجیره ای پلیمراز و با استفاده از آغازگرهای اختصاصیb2bf/bpr4 صورت گرفت. نتایج نشان داد که 20جدایه واجد ژن phldبوده و قطعه ای به اندازه bp 629در این جدایه ها تکثیر گردید در آزمون تولید سیانید هیدروژن،20 جدایه phld+، همگی ان را تولید کردند. درآزمایشات گلخانه ای،جدایه t26 بهترین اثر بر وزن تر ریشه و جدایه هایt90 و m2-15 بهترین اثر بر وزن تر بخش های هوایی داشتند. از نظر اثر برشدت بیماری پژمردگی فوزاریومی مشاهده که جدایه m2-15 موجب کاهش معنی دار شدت بیماری گردید.