تهیه، شناسایی و عامل دار کردن نانوذره های مغناطیسی اکسیدآهن و اتصال آن ها به پادتن psa

در این پروژه نانوذره های مگنتیت از طریق روش هم رسوبی نمکهای آهن(ii) و آهن(iii) با بازهای آمونیاک، 1،6-دی آمینوهگزان، 1،2-دی آمینواتان و آرژنین تهیه شدند. بررسی و آنالیز فراورده های ایجاد شده توسط طیف سنجی فروسرخ(ft-ir)، تجزیه گر گرمایی جرم سنج(tga)، پراش اشعه ی ایکس(xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی(sem) و مغناطش سنج(vsm) انجام شد. نتایج میکروسکوپ الکترونی روبشی اندازه ی متوسط ذره ها را nm30 نشان داد. به وسیله ی پراش اشعه ی ایکس، ساختار اسپینل نانوذره های مگنتیت نشان داده شد. نتایج حاصل از طیف ft-ir و tga، اتصال مولکول های 1،6-دی آمینوهگزان و آرژنین را به سطح نانوذره های مگنتیت نشان داد. ویژگی های مغناطیسی نمونه ها به وسیله ی مغناطش سنج ارتعاشی نمونه انجام شد. نتیجه ی نهایی به دست آمده به این صورت بود که مقدار mr/ms(مقدار مغناطش پسماند به مغناطش اشباع) نانوذره های مگنتیت از مقدار 014/0 به 0036/0 با افزایش میزان ph بازهای مورد استفاده از 2/11 به 14، کاهش پیدا می کند. کانژوگه ی پادتن به نانوذره های مغناطیسی یک روش موثر برای تشخیص و درمان سرطان است. در این مطالعه پادتن psa به نانوذره های مغناطیسی اکسید آهن کانژوگه می شود. مقدار پادتن اتصال یافته به طور تقریبی 60 میکروگرم در هر میلی گرم نانوذره بود. طیف سنجی فلورسانس و تصاویر حاصل از میکروسکوپ فلورسانس نشان داد که اتصال پادتن به نانوذره ها انجام گرفته است. روش کانژوگه ی پادتن تک کلونی به نانوذره های مغناطیسی یک روش مناسب برای تشخیص سلول های تومور با روش mri است.