مقایسه سفتی عضلات همسترینگ و رکتوس فموریس در بیماران مبتلا به درد قدامی زانو و افراد سالم

هدف: مطالعۀ حاضر به منظور بررسی ارتباط سفتی عضلات رکتوس فموریس و همسترینگ با درد قدامی زانو انجام گردید تا بر اساس آن سفتی عضلانی به عنوان یک پارامتر بالینی مهم در فرآیند ارزیابی و درمان مورد استفاده شود. روش بررسی: در این مطالعۀ تجربی و مورد-شاهدی،20 فرد با سابقۀ دردقدامی زانو با نمونه گیری ساده و در دسترس و 20 فرد سالم با روش جور کردن با بیماران انتخاب و سفتی بخشهای پروگزیمال و دیستال عضلات رکتوس فموریس و همسترینگ آنها به وسیلۀ دستگاه داینامومتر بیودکس مدل system 3 اندازه گیری شد. همچنین حداکثر گشتاور کانسنتریک حرکات فلکشن و اکستنشن ران و زانو به عنوان قدرت این عضلات در دو گروه مقایسه و با استفاده از آزمون های تی مستقل و تحلیل همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: اثر درد قدامی زانو بر سفتی سر پروگزیمال عضلات رکتوس فموریس(0/320=p) و همسترینگ(0/125=p) معنا دار نشد ولی از سر دیستال معنادار شد(0/001>p). همچنین تأثیر درد قدامی زانو بر قدرت این عضلات معنادار بود(0/001>p). در افراد با سابقۀ درد قدامی زانو تأثیر قدرت بر سفتی عضلات رکتوس فموریس(0/356=p) و همسترینگ(0/643=p) معنادار نشد ولی در افراد سالم معنادار شد(0/001>p). نتیجه گیری: در افراد با سابقۀ درد قدامی زانو سفتی عضلات رکتوس فموریس و همسترینگ افزایش یافته، قدرت عضلانی کاهش می یابد. افزایش قدرت در افراد سالم باعث سفتی عضلات می شود ولی در افراد بیمار این ارتباط از بین می رود. همچنین عضلات رکتوس فموریس و همسترینگ دارای کمپارتمان های عصبی-عضلانی متفاوت می باشند.