آثار و احکام فقهی روابط زن و مرد نامحرم

امروزه به واسطه ی افزایش مناسبات اجتماعی،اقتصادی وسیاسی ودر پی آن گسترش حضور زنان درعرصه‎ی جامعه مساله ی ارتباط سالم وصحیح میان زن و مرد به عنوان یکی از بارزترین دغدغه های متشرعین مطرح شده است. براساس فتوای بسیاری از فقها، اصل ارتباط و گفتگو و معاشرت و مصاحبت، سلام و احوال پرسی میان زن ومرد با رعایت موازین اسلامی ممنوعیتی ندارد. زن و مرد می توانند صدای همدیگر را بشنوند و صدای خود را به همدیگر بشنوانند. منعی که وجود دارد این است که اولاً زن نباید صدای خود را به گونه ای ترقیق و تحسین کند که مرد را به گناه بکشاند و ثانیاً این گفتگو به قصد التذاذ جنسی صورت گیرد. زن ومرد می توانند در مسائل مختلف دینی، علمی، سیاسی،اجتماعی و ... با هم بحث و گفتگو داشته باشند و از نظرات و اطلاعات همدیگر استفاده کنند. زن می تواند مدیریت یک موسسه ی علمی ـ تعلیمی، اقتصادی و... را که مردان نیز در آن جا به کار اشتغال دارند، به عهده گیرد. همه ی این موارد و موارد مشابه آن، از دیده گاه فقهی هیچ گونه ممنوعیتی ندارد. آن چه از دیدگاه فقهی وشرعی مهم است، رعایت حریم، حفظ حجاب، پرهیز از نگاه های شهوت آلود، اختلاط ها ومصاحبت های نادرست و غیرمفیداست. گسترش ارتباط بین نامحرمان باعث پیدایش هرج و مرج در کانون خانواده ها و عدم اعتماد زوجین به همدیگر، گسترش روابط نامشروع که خود باعث افزایش فرزندان نامشروع و بی سرپرست شده و این موضوع سبب بالا رفتن آمار جرم و جنایت می شود. ونیز این روابط باعث اشاعه انواع بیماری و انحراف جوانان ساده و معصوم شده و جلوی تحصیل و اشتغال آنان را گرفته در نتیجه نیروی کار در جامعه افت کرده و سبب ضربه ی اقتصادی به جامعه می شود .وهمچنین سبب سست شدن اعتقادات دینی جوانان شده و این باعث می شود که به قوانین و متعهدات خود پایبند نبوده و در جامعه هرج ومرج به وجود آورند .یکی از مهم ترین عواملی که باعث گسترش روابط نامحرمان می شود الگو دهی از طریق بازیگران سینما و تلویزیون است که تاثیر مستقیمی بر مخاطبان ،مخصوصاً مخاطبان جوان خود دارد. و این الگو دهی باعث تأثیرات سوئی در جامعه می شود.