استفاده از پایه های قارچی شکل در زیرساختمان به عنوان جداساز ارتعاشی جهت کاهش اثر زلزله

دراین مطالعه یک روش جدید برای ایزوله کردن ساختمان از پی برای کاهش اثر مخرب زلزله ارائه شده است. قبلا استفاده از گوی فلزی در زیرساختمان برای ایزوله سازی توسط برخی محققین بررسی شده است ولی استفاده از گوی دارای ایراداتی می باشد، که باعث شده است این روش زیاد مورد توجه قرار نگیرد. از جمله ایرادات اساسی استفاده از گوی نبود نیروی بازگرداننده در سازه پس از تغییر مکان و تمرکز تنش زیاد در محل تماس گوی با پی می باشد. در این روش از پایه هایی که کارکرد آنها شبیه کارکرد گوی است و در عین حال معایب آن تا حدود زیادی رفع شده است استفاده می شود. شکل دهی این پایه ها شبیه قارچ است ، یعنی دارای یک سطح کروی می باشد که بر روی فونداسیون قرار می گیرد و دارای یک بازو می باشد که به صورت مفصلی به ستونهای ساختمان متصل می شوند. اگر ارتفاع بازوی این پایه ها کمتر از شعاع انحنا سطح کروی آن باشد کارکرد این پایه ها در زیر ساختمان مانند فنر خواهد بود یعنی وقتی مقداری جابجایی در سازه ایجاد می گردد یک نیروی بازگرداننده به سازه اعمال می کند .ویژگی این فنرها این است که سختی آن به راحتی قابل تنظیم است و چون سختی قابل تنظیم است پس می توان سختی را طوری تعیین نمود که اولا نیروی وارده به سازه در اثر زلزله در حد قابل قبول باشد و ثانیا تغییر مکان ماگزیمم ایجاد شده از حد مجاز تجاوز نکند.این پایه ها به همراه سازه به صورت یک سیستم یک درجه آزادی جرم-فنر-میراگر مدل شد و برنامه ای برای پیداکردن پاسخ آن در برابر شتاب زلزله نوشته شد و با استفاده از آن پاسخ سازه در برابر سه زلزله بدست آمد. نتایج بدست آمده نشان می دهد استفاده از این روش در کاهش اثر زلزله بر روی سازه کاملا موثر می باشد.