گسترش ورزش‌های رزمی مصوب در دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های آجا

بهره‌مندی نظامیان از مهارت‌های رزمی، در نبردهای آینده که از نوع ناهمطراز، نامنظم و تن به تن خواهد بود، قطعاً تاثیرات مثبتی در مواقع حساس متوجه کشور می‌نماید. علم به این موضوع منتج به این سوال عمده شد که «چگونه می‌توان ورزش‌های رزمی مصوب ارتش(تکواندو، کاراته و جودو) را در دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های آجا گسترش داد؟» در این پژوهش به بررسی وضع موجود و مطلوب سه متغیر مهمِ ساختار اجرایی تربیت و آموزش - تجهیزات و امکانات و شیوه مدیریت مناسب پرداخته شد. هدف از انجام این پژوهش تبیین چگونگی گسترش ورزشهای رزمی و تعیین راه‌کارهای سودمند برای از میان برداشتن فاصله مابین وضع موجود و وضع مطلوب می‌باشد. جامعه آماری پژوهش متشکل از کارکنان ستاد آجا و نیروها در جایگاه‌های مدیریتی و در سمت‌های اجرایی تخصصی ورزش رزمی است. نمونه آماری این پژوهش منطبق بر جامعه آماری شامل 43 نفر خبره از روسا، مدیران و مربیان مرتبط با موضوع بودند. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی(زمینه‌یاب) و استنباطی و ابزارهای آماری مربوطه، محاسبه، تحلیل و با بهره‌گیری از نرم‌افزار SPSS19 پردازش شد. یافته‌های پژوهش موید این مطلب است که، ساختار اجرایی تربیت و آموزش موجود جهت گسترش ورزش‌های رزمی مناسب نبوده، اما می‌تواند از طریق گنجاندن رشته‌های رزمی در فعالیت‌های فوق‌برنامه دانشجویان و ریشه برنامه تفصیلی دانش‌آموزان، و عواملی دیگر به وضع مطلوب نزدیک شود. تجهیزات و امکانات لازم از قبیل کیفیت پایگاه‌های ورزش رزمی(مربی مجرب، فضا و تجهیزات مناسب و کافی)، از جمله عوامل مهم در توسعه آتی ورزش رزمی شناسایی شد. و نهایتاً اعمال شیوه مدیریت مناسب از طریق انتصاب متخصصین تربیت بدنی(مدیریت ورزشی) در تربیت بدنی نیروها و مراکز دانشگاهی و آموزشگاهی، و ... در گسترش ورزش رزمی تاثیر انکارناپذیری دارد.