گسترش صادرات و رشد اقتصادی، شواهدی از ایران پس از انقلاب

           در این مقاله، رابطه‌ی گسترش صادرات و رشد اقتصادی ایران در طول دوره‌ی پس از انقلاب بررسی شده است.بر این اساس، ابتدا با استفاده از ترکیبی از آزمون علّیّت گرنجر )  (Grangerو حداقل خطای پیش بینی آکاییک ( Akaike)و هایسائو در غالب مدل بسط یافته‌ی بهمنی اسکویی و همکاران به بررسی رابطه‌ی صادرات و رشد پرداخته می شود و سپس در مرحله‌ی دوم در چارچوب یک تابع تولید (کاب-داگلاس، Cobb-Douglas ( مدلی که با تئوری جدید رشد سازگار است مورد آرمون قرار می گیرد. هدف از این پژوهش ارائه‌ی نتایج جدید به مباحث موجود در سطح بین المللی در موضوع رابطه‌ی صادرات و رشد است که استفاده از مطالعه‌ی موردی یافته های جدید بیشتری را ارائه می‌دهد. نتایچ این تحقیق در هر دو مرحله رابطه‌ی مثبت گسترش صادرات و رشد اقتصادی در ایران را برای دوره‌ی بعد از انقلاب تأیید می کند.