گرایش به تفکر‌انتقادی و ارتباط آن با رفتارهای پرخطر سلامت در پرستاران

مقدمه: سلامت بعنوان حق بنیادین انسان شناخته شده، اما الزاماً مسئولیتی فردی است. بدیهی است که راههای زندگی مردم در جامعه، سبک‌های زندگی و نحوه تفکر اشخاص تاثیر ویژه ای بر سلامت شان دارد. از طرفی تفکر‌انتقادی فرایندی است که برای رسیدن به عقلانی‌ترین و موجه‌ترین مواضع در موارد خاص به کار گرفته می‌شود. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان گرایش به تفکر‌انتقادی و رابطه آن با رفتارهای پر خطر سلامت در پرستاران تبریز، انجام شد. روش کار: این مطالعه بصورت تحلیلی و همبستگی در سال 1392انجام یافت. 768 پرستار از طریق نمونه‌گیری تصادفی سیستماتیک از بیمارستان‌های آموزشی تبریز انتخاب شدند. سه پرسش‌نامه شامل پرسش‌نامه اطلاعات دموگرافیک، پرسش‌نامه گرایش به تفکر‌انتقادی کالیفرنیا و پرسش‌نامه سبک‌زندگی در بین نمونه‌ها پخش شد. 501 پرسش‌نامه جمع‌آوری شد که تعداد483 پرسش‌نامه با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها:  یافته‌ها نشان می‌دهد اکثر پرستاران دارای گرایش‌های مثبت به تفکر‌انتقادی هستند. از لحاظ رفتارهای سلامت، اکثر پرستاران در سطح قابل قبولی هستند و بین گرایش به تفکر‌انتقادی و رفتارهای پرخطر سلامتی  رابطه معنی‏دار و مستقیم وجود دارد. (05/0p<)     نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که ارتباط معنی‌دار و مثبت بین گرایش به تفکر‌انتقادی و رفتارهای پرخطر سلامتی وجود دارد. یعنی اگر گرایش یک فرد به تفکر‌انتقادی مثبت باشد، احتمالا از رفتارهای قابل قبولی در حوزه سلامت برخوردار خواهد بود. لذا ضروری است جهت بهبود این نوع تفکر، برنامه‌های آموزشی مناسب پیش‌بینی گردد.