کاشت یونجه در مجاور نیشکر و تأثیر آن بر تنوع بندپایان و خسارت ساقه خواران نیشکر

طی سال های 1380-1377 در زمینه رابطه افزایش تنوع پوشش گیاهی با تنوع بندپایان و سطح آلودگی به ساقه خواران نیشکر در مزارع نیشکر شرکت توسعه کشت نیشکر و صنایع جانبی˝، واقع در واحد امیر کبیر در جنوب اهواز مطالعاتی انجام گردید. در امتداد عرض کرت های 1000 ×250 متری نیشکرنوارهائی از یونجه به عرض 10- 8 متر کشت گردید. بند پایان این کرت ها به کمک تله های مالیز و تله های زمینی ماهیانه یکبار جمع آوری و شاخص تنوع و یکنواختی شانون برای آنها محاسبه شد. 4-3 کرت با حاشیه یونجه و چهار کرت با حاشیه بدون پوشش گیاهی در نظر گرفته شد. تله های مالیز درفاصله 3 متری وتله های زمینی به شکل طشت های پلاستیکی در دو و چهار متری از مرز در داخل مزرعه نیشکربا و بدون نوار یونجه نصب شدند. در هر نمونه برداری در صد  ساقه های آلوده به ساقه خوارهایSesamia creticaوS. nonaroidesنیز در دو نوع تیمار تعیین شد. نتایج نشان داد در کرت های حاوی یونجه شاخص تنوع و یکنواختی بطور معنی داری بالاتر و درصد ساقه های آلوده نیز بطور معنی داری کاهش داشت.