کارکرد پسوندهای « َـ ک » و « ـ وک » در منطقۀ مهارلوی شیراز

زبان فارسی از گونه ی زبانهای ترکیبی به شمار می آید . در این دسته از زبان ها ، تکواژهای اشتقاقی نقش فراوانی در واژه سازی بر عهده دارند . در این مقاله از دو پسوند« ـَ ک » و « ـ وک » سخن به میان آمده که در منطقۀ مهارلوی شیراز رواج فراوان دارد؛ در حالی که در کتاب های دستوری کمتر نشانی از این کارکردها می یابیم. در این مقاله برآنیم که این دو پسوند را مورد بررسی قرار داده مقوله ی دستوری تعدادی از واژه های حاصل را واکاویم و نشان دهیم که پسوند « َـ ک / _ak » علاوه بر کارکردهای گفته شده در کتاب های دستور، کارکردهای دیگری هم دارد که از دید دستورنویسان پنهان مانده است،در همین راستا پس از آوردن تعداد زیادی واژۀ پرکاربرد در منطقه، شیوۀ ساخت برخی را توضیح داده چند طبقۀ دستوری جدید بر آن افزوده ایم. علاوه بر این نشان داده ایم پسوند«ـ وک / ukـ » که هیچ نامی از آن ـ مگر به ندرت ـ در کتاب های دستور جدید نیامده است، در مهارلوی شیراز بسیار پرکاربرد و پویاست و برای تبیین هر چه بهتر روش ساخت و طبقۀ دستوری را آورده ایم.