کاربرد توأم قارچ‌ آنتاگونیست و علف‌کش برای کنترل تلفیقی بیماری‌های پژمردگی ورتیسلیومی و مرگ گیاهچه در مزارع پنبه‌‌ی مغان و نیشابور

با توجه به زیان‌های فراوان سموم شیمیایی مورد استفاده در کشاورزی از جمله زراعت پنبه، انجام تحقیقات در زمینه‌ی روش‌های مبارزه تلفیقی با بیماری‌های مهم پژمردگی ورتیسلیومی و مرگ گیاهچه رایزوکتونیایی پنبه امری ضروری است. در این تحقیق، بررسی تأثیر تلفیق دو روش مبارزه بیولوژیکی (استفاده از قارچ‌های آنتاگونیست) و شیمیایی (کاربرد علف‌کش‌ها) بر روی بیماری‌های مذکور و برخی صفات رویشی پنبه در مزارع مغان و نیشابور صورت پذیرفت. هر آزمایش در قالب طرح آماری اسپلیت پلات با فاکتور اصلی علف‌کش‌های رایج شیمیایی (سونالان، ترفلان و بدون علف‌کش) در سه سطح و فاکتور فرعی قارچ‌های آنتاگونیست (Trichoderma harzianum و Talaromyces flavus) در ده سطح با چهار تکرار صورت پذیرفت. میانگین نتایج به دست آمده از دو منطقه نیشابور و مغان نشان داد که فاکتور اصلی علف‌کش به تنهایی موجب افزایش عملکرد کل به میزان 23/16 درصد گردیده و فاکتور فرعی قارچ آنتاگونیست به تنهایی موجب کاهش شاخص بیماری پژمردگی ورتیسلیومی به میزان 88/33 درصد، کاهش درصد مرگ گیاهچه به میزان 32/24 درصد و افزایش عملکرد کل به میزان 08/15 درصد شده است. در حالی‌که تأثیر توأم دو فاکتور اصلی علف‌کش و فرعی قارچ آنتاگونیست به صورت کاهش 86/37 درصدی شاخص پژمردگی ورتیسلیومی، کاهش 85/68 درصدی مرگ گیاهچه و افزایش 83/22 درصدی عملکرد کل مشاهده گردید.