کارایی بالینی مقیاس های اعتباری و بالینی پرسش نامه ی شخصیتی چندوجهی ‎مینه سوتا نوجوانی ‏‏(‏MMPI-A‏):‏‎ ‎مقایسه ی نیم رخ روانی در گروه بالینی با هنجار و تعیین نمره ی برش ‏

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه‌ی نیم‌رخ گروه‌های هنجار و بالینی در مقیاس‌های اعتباری و بالینی پرسش‌نامه‌ی شخصیتی چندوجهی مینه‌سوتا-نوجوانی (MMPI-A)، فرم حوادث ناگوار زندگی و تعیین نمره‌ی برش برای نوجوانان ایرانی انجام شده است. روش‌کار: در این مطالعه‌ی پیمایشی-کاربردی نسخه‌ی نهایی پرسش‌نامه روی نمونه‌ی هنجاری 2018 نفر (975 پسر و 1043 دختر نوجوان) به روش خوشه‌ای چندمرحله‌ای در مراکز استان‌های تهران، خراسان رضوی، فارس، اصفهان و آذربایجان شرقی در سال تحصیلی 89-1388 اجرا شد. نمونه‌ی بالینی 73 بیمار 18-14 ساله بودند که با مصاحبه‌ی بالینی با پرسش‌نامه‌ی اختلالات عاطفی و اسکیزوفرنیا برای کودکان سنین مدرسه و بر اساس چهارمین ویراست راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی تشخیص‌گذاری شدند. داده‌ها با تحلیل واریانس چندمتغیره و روش منحنی ویژگی عملیاتی تحلیل شدند. یافته‌ها: بین گروه هنجار و بالینی در مقیاس‌های اعتباری ناهماهنگی پاسخ متغیر، ناهماهنگی پاسخ صحیح، نابسامدی نوع یک و دو، نابسامدی، دروغ‌گویی و در مقیاس‌های بالینی خودبیمارانگاری، افسردگی، هیستری، سایکوپاتی، مردانگی-زنانگی، پارانویا، ضعف روانی، اسکیزوفرنیا، مانیک و درون‌گرایی اجتماعی و فرم حوادث ناگوار زندگی، تفاوت معنی‌داری مشاهده شد (P>0.01). برای تفکیک دو گروه بالینی و هنجار به روش منحنی ویژگی عملیاتی برای هر یک از مقیاس‌های اعتباری و بالینی بین دو گروه هنجار و بالینی، نمره‌ی برش بهینه‌ای تعیین شد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، روایی تشخیصی مقیاس‌های اعتباری و بالینی MMPI-A و فرم حوادث ناگوار زندگی در گروه بالینی و هنجار در حد رضایت‌بخشی است. نمره‌ی برش برابر با نمره‌ی استاندارد تی 65، دارای حساسیت و ویژگی بهینه برای تمییز دو گروه و کارایی بالینی قابل قبول است.