کارایی اختلاط علف‌کش‌های رایج در کنترل علف‌های‌هرز پهن‌برگ چغندرقند (Beta vulgaris L.)

به­منظور بررسی کارایی اختلاط علف​کش­های دس­مدیفام (7/1%)+ فن­مدیفام (9/1%)+ اتوفومیست (11/2%) با نام تجاری بتانال پُروگرِس اُاِف، کلریدازون (پیرامین) و کلوپیرالید (لونترل) در کنترل علف­های­هرز خرفه (Portulaca oleracea L.)، تاج­ریزی سیاه (Solanum nigrum L.)، تاج­خروس ریشه قرمز (Amaranthus retroflexus L.) و سلمه­تره (Chenipodium album L.) در مزارع چغندرقند (Beta vulgaris L.)، آزمایشی در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با 54 تیمار  و سه تکرار در سال 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از کاربرد جداگانه و همچنین مخلوط علف­کش­های فوق با پنج نسبت اختلاط که شامل 0:100، 25:75، 50:50، 75:25 و 100:0 بودند. نتایج نشان داد کاربرد علف­کش دس­مدیفام + فن­مدیفام + اتوفومیست به بصورت جداگانه و همچنین در اختلاط­های مختلف توانست علف­های­هرز خرفه و تاج­ریزی سیاه را بخوبی کنترل نماید.کاربرد جداگانه علف­کش­های کلریدازون و کلوپیرالید و همچنین در اختلاط­هایی که در آن­ها علف­کش­های مذکور نسبت بالاتری را در اختلاط داشتند، کارایی کمتری در کاهش بیومس علف­های­هرز داشتند. کارایی علف­کش­های مختلف در کنترل علف­هرز تاج­خروس ریشه قرمز و سلمه­تره کمتر از علف­های­هرز خرفه و تاج­ریزی سیاه بود و به نظر می­رسد این دو علف­هرز در مواجهه با علف­کش­ها از توانایی بقاء بیشتری برخوردار هستند. بیشترین و کمترین عملکرد ریشه چغندرقند در هر یک از کرت­های مربوط به علف­های­هرز خرفه و تاج­ریزی سیاه، به ترتیب در تیمارهای 50:50 علف​کش­های دس مدیفام+ فن مدیفام+ اتوفومیست + کلوپیرالید و کاربرد علف­کش کلوپیرالید به تنهایی با مقادیر 39/38 و 36/98 تن در هکتار مشاهده شد. درصد خسارت ناشی از کاربرد هیچ­کدام از علف­کش­ها بر بوته­های چغندرقند معنی­دار نبود و بوته­های چغندرقند توانستند خسارت وارده را جبران کنند. از این­رو، می­توان گفت  اختلاط علف­کش­ بازدارندۀ فتوسنتز + سنتز چربی با علف­کش­های با مکانیسم عمل متفاوت می­تواند علاوه بر افزایش کارایی این تیمارها، طیف کنترل علف­های­هرز را نیز افزایش داده و از کاهش عملکرد و بروز پدیدۀ مقاومت در مزارع چغندر قند جلوگیری نماید.