چرخه زندگی فازهای مثبت و منفی NAO و اثر آن بر تغییر کمیت‌های دینامیکی بر روی ایران

 نوسان اطلس شمالی (NAO)  به عنوان یکی از مدهای تغییرپذیری با مقیاس زمانی  بلند، می‌تواند به عنوان ابزاری برای پیش‌بینی در مقیاس‌های ماهانه و فصلی برخی کمیت‌های هواشناسی مورد استفاده قرار گیرد. در این تحقیق تغییرات برخی کمیت‌های هواشناختی در چرخه زندگی NAO بررسی می‌شود. برای این منظور برای زمستان سال‌های 2011-1950، دوره‌های NAO مثبت و منفی مشخص شده، سپس میانگین پریشیدگی دمای hPa  800، ارتفاع ژئوپتانسیلی و تاواییhPa  500، و باد مداریhPa  300  نسبت به میانگین 20 روزه چرخه زندگی NAO محاسبه شده است. نتایج نشان می‌دهند، میانگین دمایی بر روی ایران در دوره‌های NAO مثبت و منفی، همچنین الگوی گردش بر روی شمال‌شرق اطلس، اروپا و شمال آفریقا تقریبا عکس یکدیگر است. هم‌چنین چرخندهای بیشتری از ایران در دوره NAO مثبت  گذر کرده و باد مداری در این دوره در قسمت جنوب‌غرب ایران قوی‌تر است. پریشیدگی کمیت‌های ذکر شده نسبت به میانگین بلندمدت زمستان در سه دوره 10 روزه قبل و بعد از روز صفر برای منطقه ایران محاسبه شده است. نتایج نشان می‌دهند که در دوره مثبت، میانگین پریشیدگی دما و ارتفاع ژئوپتانسیلی (تاوایی و باد مداری) در منطقه  ایران کمتر (بیشتر) از میانگین بلندمدت و در دوره منفی، میانگین پریشیدگی دما و ارتفاع ژئوپتانسیلی (تاویی و باد مداری) در منطقه  ایران بیشتر (کمتر) از میانگین بلندمدت آن در زمستان است. در نتیجه در دوره NAO مثبت منطقه ایران سردتر بوده و چرخندهای بیشتری از آن عبور می‌کند. این تفاوت ذکر شده در دوره 30 روزه قبل از رویداد NAO وجود داشته و تا 10 روز پس از آن ادامه دارد. سپس به‌تدریج تا یک ماه پس از NAO تقریبا تمام کمیت‌های محاسبه شده به مقدار میانگین بلندمدت نزدیک می‌شوند و بی‌هنجاری دمایی بر روی ایران نیز از بین می‌رود.