پیوند تاریخ‌نگاری با ستاره‌شناسی و تنجیم در عصر صفویه

تاریخ­نگاری نمی­تواند فارغ از تأثیرات علوم دیگر یا حوزه­های اجتماعی و سیاسی به­درستی مطالعه و فهمیده شود. بر همین اساس، نویسنده کوشیده است در این جستار و در بازه زمانی عصر صفویه، رابطه کیهان­شناسی و در زمینه­ای محدودتر، تنجیم را با تاریخ­نگاری، با اتخاذ رویکردی توصیفی- تحلیلی بررسی کند. نویسنده ابتدا مقدماتی در باب «قِران»به عنوان یکی از مبادی ستاره­شناختیِ مرتبط با بحث اصلی این نوشتار به­دست داده و در بخش­های بعدی، ضمن شناسایی چگونگی پیوند ستاره‌شناسی و تنجیم با تاریخ­نگاری، تأثیر و تأثر این حوزه­ها را بر اساس منابع شاخص تاریخ­نگارانه و ستاره­شناسانه بررسی کرده است؛ سرانجام در بخش پایانی این جستار که «بلاغت تنجیمی» نام یافته، نویسنده با رویکردی فرم­گرا کوشیده تا ریطوریقای تاریخ­نگارانه صفوی را در ربط با تنجیم تحلیل و بررسی کند.