پیشگیری از نارسایی حاد کلیه متعاقب جراحی بای پاس کرونر قلب در بیماران دیابتی با تجویزآلوپورینول و ویتامین E

زمینه و هدف: نارسائی حاد کلیه بیماری شایع و خطرناک این ارگان بعد از اعمال جراحی، بخصوص جراحی بای پاس کرونر قلب (CABG) بوده؛ که به دلیل تأثیر سوء رادیکال های آزاد و ... می باشد. وجود نارسایی حاد کلیه (ARF) بعد از جراحی بای پاس کرونر قلب سبب افزایش مورتالیتی و اقامت در ICU می گردد. یکی ازعلل مهم نارسائی حاد کلیه، دیابت است. روش پیشگیری مؤثری جهت مهار نارسائی حاد کلیه بعد از این ریسک فاکتورها وجود نداشته و هدف استفاده از اثر آنتی اکسیدانت آلوپورنیول و ویتامین E در مهار ARFبود. روش تحقیق: 80 بیماردیابتی با میزان فیلتریزاسیون گلومرول (GFR)کمتراز60، وارد طرح شده که به 2 گروه40 نفره دریافت دارو آلوپورینول و ویتامین (E:A) و40 نفرکنترل بدون دارو (:B) تقسیم شدند و به ارزیابی سطح سرمی کرآتینین، پتاسیم ، GFR از3 روز قبل و تا 5 روز بعد عمل و مدت زمان اقامت درICU پرداختیم. یافته ها: تعداد 41 مرد و 39 زن با میانگین سنی 9±63 سال و با میانگین کراتینین وکلیرنس کراتینین بترتیب: (mg/dL 3±8/0) mg/dL5/0± 3/1و (mL/min 68-22) mL/min10±48 بررسی شدند. دو گروه تغییر معنی داری از نظرسن، جنس، BMI، فشارخون، دیابت، طول عمل و کلامپ آﺋورت، کراتینین، پتاسیم سرم و GFR وجود نداشت. در مقایسه دو گروه بعد از عمل تغییر معنی داری در میانگین کراتینین (4/0 P= mg/dL 3/0±2/1vs 4/0±2/1) و پتاسیم سرم (7/0P= meq/L 3/0±4/4vs 3/0±3/4) وجود نداشت.گرچه طول مدت بستری ICU در بیماران گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر بود (00/0 day P=5/0± 8/2vs 2/1± 8/3). نتیجه گیری: آلوپورنیول و ویتامین E گرچه درپیشگیری ARF بعد CABG موثر نبودند اما درکاهش مدت زمان بستری بیماران در ICU بخصوص افراد دریافت کننده داروها به طور چشم گیری اثر مثبت داشتند.