پیش‌بینی میزان پیشرفت تحصیلی دانشجویان با روش خوشه‌بندی فازی در محیط‌های آموزشی

هدف این پژوهش ارائه الگویی جهت پیش­بینی عملکرد و افزایش کارایی و موفقیت یادگیری دانشجویان در یک محیط آموزشی با استفاده از داده­کاوی است. با تکیه به روش­های کتابخانه­ای و پرسشنامه­ای و مشاوره با افراد خبره تعدادی از وﯾﮋﮔﯽﻫﺎی ﺗأﺛﯿﺮﮔﺬار در ﯾﺎدﮔﯿﺮی داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن شناسایی شد و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش اﻧﺘﺨﺎب وﯾﮋﮔﯽ، مؤثرترین آنها اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ و برای روشن­تر شدن روابط بین ویژگی­های انتخاب شده، ﺧﻮﺷﻪﺑﻨﺪی ﻓﺎزی ﺑﺮ روی آﻧﻬﺎ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ. در فاز دوم پژوهش ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﮑﻨﯿﮏﻫﺎی دادهﮐﺎوی ﺑﻪ ﭘﯿﺶ­ﺑﯿﻨﯽ ﻧﻤﺮات دانشجویان محیط آموزشی مورد مطالعه ﭘﺮداخته شد. ﻓﯿﻠﺪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺘﻐﯿﺮ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ، ﻧﻤﺮه ﻣﯿﺎنﺗﺮم، ﭘﺎﯾﺎنﺗﺮم و ﻧﻤﺮه ﻧﻬﺎﯾﯽ (معدل) دروس اخذ شده در یک ترم توسط دانشجویان ورودی 1385 تا 1391 داﻧﺸﮕﺎه اﺳﺖ. ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی اﻟﮕﻮﻫﺎی ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﻣﯽﺗﻮان ﻫﺮ داﻧﺸﺠﻮ را در راستای ویژگی­های تأثیرگذار بر روی آنها (دانشجویان) از اﺑﺘﺪای ﺗﺮم راﻫﻨﻤﺎﯾﯽ و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻤﺮاﺗﯽ ﮐﻪ در ﻃﻮل ﺗﺮم ﮐﺴﺐ ﻣﯽ­ﮐﻨﺪ، او را از ﻣﺤﺪوده ﻧﻤﺮه ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺧﻮد آﮔﺎه ﮐﺮد و ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎﯾﺶ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﻧﻤﻮد. اﯾﻦ اﻟﮕﻮﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮای ﮐﺎرآﻣﺪﺗﺮ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﯾﺎدﮔﯿﺮی در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺎﺷﻨد. نتایج آزمایش­ها حاکی از دقت مطلوب روش پیشنهادی 939/0 نسبت به روش­های قبلی (کشف قوانین همبستگی،کلاس‌بندی و تشخیص ناهمگونی).