پیامد کاربرد گچ و آمیزه ی باکتری ها و قارچ ها بر برخی از شناسه‌های رسیدگی کمپوست نیشکر

سالانه مقادیر قابل­توجه­ پسماند­ها جانبی صنایع نیشکر پدید آمده که بدون بهره­گیری باقی می­مانند. هدف از این پژوهش کوتاه کردن زمان رسیدگی کمپوست و نسبت C/Nبرای کاربرد آن­ها در کشاورزی بود. این تحقیق در شرایط آزمایشگاهی با دو فاکتور کاربرد گچ (به مقدار 1، 5 و 10 درصد وزنی گچ) و فاکتور میکروبی (با چهار تیمار بدون تلقیح میکروبی، مایه­زنی با آمیزه باکتری، مایه­زنی با آمیزه قارچ همچنین مایه‌زنی هم‌زمان آمیزه قارچ و باکتری) به گونه آزمایش فاکتوریل در چهارچوب طرح پایهءکاملاً تصادفی و در سه تکرار انجام شد. یافته­های این پژوهش نشان داد که بیشترین مقدار هدر رفت  ماده­ آلی در مایه­زنی آمیزه قارچ و باکتری به همراه گچ 10 درصد (57/27 درصد) بود، و کمترین میزان آن در تیمار­های بدون تلقیح میکروبی در هر سه سطح گچ مشاهده گردید. همچنین این ترکیب  تیماری مایه کاهش 74/4 برابر C/N نسبت به تیمار بدون مایه­زنی میکروبی با 10 درصد گچ شد. کاهش نسبت­های C/N، H/O، H/C و افزایش نسبت O/C با تیمار یادشده نشان از رسیدگی کمپوست پیت نیشکر در زمان فرآیند سه‌ماهه بود. نتایج این پژوهش نشان داد که مایه­زنی هم‌زمان آمیزه قارچ و باکتری همراه با 10 درصد گچ منجر به تسریع تجزیه پیت نیشکر و کوتاه شدن زمان کمپوست شده است.