پیامدهای جراحی آب‌مروارید سنی به روش فیکوامولسیفیکاسیون در بیماران مبتلا به سندرم سودواکسفولیاسیون

هدف: بررسی و مقایسه پیامد و عوارض حین و پس از عمل جراحی آب‌مروارید سنی به روش فیکوامولسیفیکاسیون در بیماران مبتلا به سندرم سودواکسفولیاسیون با گروه بدون سودواکسفولیاسیون. روش پژوهش: بیماران مبتلا به آب‌مروارید وابسته به سن در یک یا هر دو چشم که دارای سندرم سودواکسفولیاسیون (PXF) بودند و در فاصله زمانی اردیبهشت 1388 لغایت اردیبهشت 1389 جهت جراحی مراجعه نموده بودند، جهت ورود به مطالعه انتخاب شدند. اطلاعات چشم راست بیمارانی که در هر دو چشم به PXF مبتلا بودند در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. گروه شاهد از بیماران مبتلا به آب‌مروارید وابسته به سن بدون PXF‌ انتخاب ‌شدند. بیماران با سابقه ضربه و یا جراحی‌های چشمی از مطالعه خارج شدند. این بیماران با گروه شاهد که به صورت متوالی وارد مطالعه شدند از نظر بهترین دید اصلاح شده و اصلاح نشده و فشار داخل چشمی (IOP) قبل و پس از عمل و هم‌چنین از نظر عوارض حین و پس از عمل، مقایسه شدند. یافته‌ها: ایــن مطالعــه بر روی 371 چشــم از 371 بیمار (174 چشم راست) صورت گرفت. 327 چشم متعلق به گروه شاهد و 44 چشــم در گروه PXF قرار گرفتند. میانگین سنی افراد شاهد 11±68 سال و مبتلایان به PXF، 7±73 سال بود. میزان بهترین حدت بینایی اصلاح شده بر حسب لوگمار (LogMAR) قبل از عمل در گروه طبیعی 48/0±65/0 و در گروه PXF 67/0±91/0 بود. متوسط فشار داخل چشمی قبل از عمل در گروه شاهد 0/8±0/15 میلی‌متر جیوه و در گروه PXF، 0/2±0/15 میلی‌متر جیوه بود که از نظر آماری اختلاف معناداری مشاهده نشد. در آخرین معاینه پی‌گیری، بهترین دید اصلاح شده برحسب لوگمار در گروه طبیعی 18/0±22/0 و در گروه PXF، 12/0±22/0 بود. در هر دو گروه میزان بهبودی در حدت بینایی از نظر آماری معنادار بود. (در گروه فاقد PXF، 001/0P< و در گروه دارای PXF، 003/0P=)، اما بین دو گروه اختلاف معناداری از نظر بهترین حدت بینایی اصلاح شده بعد از عمل وجود نداشت. معادل کروی عیب انکساری بعد از عمل در گروه شاهد 65/0±42/0- به طور معنی‌داری نسبت به گروه PXF 45/0±16/0- نشان‌دهنده‌ی نزدیک‌بینی بیش‌تری بود. فشار داخل چشم در تمامی بررسی‌ها در هر دو گروه به طور معنی‌دار کم‌تر از میزان قبل از عمل بود، ولی تفاوتی بین دو گروه در معاینات پی‌گیری وجود نداشت. عوارض حین عمل شامل پارگی کپسول خلفی و بیرون آمدن مایع زجاجیه در دو چشــم (5/0 درصد) و پارگی زنولا در یک چشم از افراد گروه شاهد (3/0 درصد) مشاهده شد. در گروه PXF عارضه مشابه حاصل نشد. نتیجه‌گیری: در صورت ارزیابی مناسب قبل از عمل مانند بررسی زنول‌ها و انجام اقدامات مناسب شامل باز کردن مردمک توسط رتراکتور و در صورت نیاز، استفاده از وسایل کمکی جراحی مثل CTR، بینایی پس از جراحی فیکوامولسیفیکاسیون در مبتلایان به سندرم سودواکسفولاسیون قابل مقایسه با افراد فاقد این سندرم می‌باشد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1392؛ دوره 18، شماره 3: 314-306.