پژوهشی بر رابطۀ راوی با روایت‌شنو و رویدادها و شخصیّت‌ها در ادبیّات داستانی

فاصلۀ راوی از رویدادها و شخصیّت‌ها و روایت‌شنو، از متنی به متن دیگر متفاوت است و این فاصله امکان دارد از نظر بُعد زمانی، حضور جسمانی و عقلانی و اخلاقی و یا عاطفی باشد؛ برای مثال، راویِ خشم و هیاهو بدون تردید از بنجی باهوش‌تر است. در داستان بچۀ مردم نوشتۀ جلال آل‌احمد، هر چه داستان به پیش می‌رود، روایت‌شنو (مخاطب) بیشتر با راوی (زن) مخالفت می‌کند. در داستان حضرت یوسف(ع)، شخصیّت یوسف از دیگر برادران وارسته‌تر است. نگارندگان پژوهش حاضر به شیوۀتوصیفی ـ تحلیلی و با بهره‌گیری از منابع کتابخانه‌ای، ضمنِ ادغام مفاهیم و اندیشه‌های مطرح در رویکردهای شناختی و زبان‌شناختی، کوشیده‌اند درک و فهم خود را از ماهیّت بررسی رابطۀ راوی با روایت‌شنو و رویدادها و شخصیّت‌ها در ادبیّات داستانی با فهرستی محدود (امّا دقیق) از متون داستانی ایرانی و خارجی نشان دهند. نتایج پژوهش نشان می­دهد که در علم روایت‌شناسی و ادبیّات داستانی، بین راوی و رویدادها و شخصیّت‌ها، از جنبه‌های مختلف تفاوت وجود دارد.