پنجره‌ی هوا جریان عنصری کارآمد در کاهش مصرف انرژی ساختمان‌ در شهر تهران

در چند دهه‌ی گذشته و مقارن با شروع بحران انرژی در جهان، تلاش‌ها در جهت کاهش مصرف انرژی در حوزه‌ی ساخت ‌وساز، منجر به عایق‌کاری‌های وسیع پوسته در ساختمان‌های نوساز و قدیمی شد. عایق‌کاری به معنای جلوگیری از انتقال حرارت و نیز جلوگیری از نشت و نفوذ هوای سرد، متخصصان صنعت ساختمان را در سراسر جهان با چالش جدیدی در ارتباط با کیفیت هوای درون و چگونگی تأمین هوای تازه مواجه کرده است. این چالش، هنگامی که در کنار گرایش به استفاده از سطوح گسترده‌ی شیشه‌ای در ساختمان‌ها قرار گرفته است، منجر به ابداع نوع جدیدی از پنجره گردیده که تا حدی به مشکلات با شیوه‌ای نوین پاسخ می‌دهد. هدف مقاله‌ی حاضر، معرفی و امکان‌سنجی استفاده از این پنجره­ی جدید به صورت بومی است. برای دست‌یابی به این هدف، به بررسی ساختاری پنجره با استفاده از شبیه‌سازی‌های کامپیوتری و انجام محاسبات عددی پرداخته شده‌است تا در پرتوی آن، به بهترین ساختار با عملکردی بهینه در اقلیم شهر تهران دست یابیم. نتایج پژوهش نشان‌دهنده‌ی توانایی بالای این پنجره در راستای افزایش بهره‌وری سطوح شیشه‌ای (کاهش مصرف انرژی در هر دو بخش انتقال حرارت و تهویه) در مقایسه با پنجره‌های چند جداره‌ی معمولی است.