پالئواکولوژی و محیط دیرینه نهشته‌های تریاس پسین ایران با تأکید بر یافته‌های جدید در برش دیزلو (شمال اصفهان)، بر اساس حضور مرجان‌های اسکلراکتینا

سازند نایبند در شمال اصفهان به بخش‌های گلکان (تناوب ماسه‌سنگ و مارن)،  بیدستان (ماسه‌سنگ و آهک ریفی)، حوض شیخ (تناوب ماسه‌سنگ و مارن)، حوض‌خان (آهک ریفی با میان‌لایه‌هایی از مارن) و قدیر (تناوب ماسه‌سنگ و مارن) قابل تفکیک است. بخش‌های بیدستان و حوض‌خان به صورت لایه کلیدی (آهک‌های ریفی مرجانی- اسفنجی) در منطقه گسترش دارند. در بخش‌های بیدستان و حوض‌خان (سازند نایبند) رشد و گسترش ریف‌های مرجانی چشمگیر است.12 جنس و 31 گونه از مرجان های اسکلراکتینا شناسایی شد که شامل خانواده‌های Reimaniphylliidae , Coryphylliidae, Margarophylliidae, Astraeomorphidae, Cyclophyllidae  Pamiroseriidae,  Actinastraeidae, Stylophyllidae, هستند. با توجه به شواهد صحرایی، آزمایشگاهی، اندازه مرجان‌ها و تخریب دیواره آنها می‌توان حدس زد که مرجان‌های اسکلراکتینا در برش دیزلو در زیر قاعده امواج طوفانی (حدود 20 متری) زندگی می‌کرده‌اند. ریخت‌شناسی مرجان‌های اسکلراکتینای دریای تریاس پسین (شمال اصفهان) نشان‌دهنده شرایط نامناسب زندگی آنها و محیط پر انرژی است. مرجان‌های سازند نایبند برش دیزلو، نقش مهمی را در بازسازی شرایط حاکم بر محیط دیرینه ایفا می‌کنند.