پاسخ شاخص‌های التهابـی و هایپرتـروفیک به فعالیـت مقاومتی در موش‌های صحرایی نر

زمینه و هدف: کشش مکانیکی حاصل از فعّالیّت مقاومتی، می‌تواند موجب تحریک پروتئین‌های اسکلت سلولی حسّاس به کشش شود. همچنین فعّالیّت مقاومتی سبب تحریک فاکتورهای التهابی می‌شود. ازاین‌رو، هدف از پژوهش حاضر بررسی تغییرات و ارتباط بین شاخص‌های التهابی و هایپرتروفیک به یک جلسه فعّالیّت مقاومتی در موش‌های صحرایی نر بود. مواد و روش‌ها: دوازده سر موش نر نژاد ویستار سه ماهه به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی پروتکل فعّالیّت مقاومتی شامل بالا رفتن از نردبان ۱ متری، سه ست و در هر ست سه تکرار (با وزنه‌هایی معادل 50%، 75% و 100% وزن بدن خود موش) را اجرا کردند. گروه کنترل در آزمایشگاه بدون انجام ورزش نگهداری شدند. دوازده ساعت پس از پایان جلسه فعّالیّت، موش‌ها با ترکیبی از کتامین/زایلوزین بی‌هوش شدند. خون‌گیری به طور مستقیم از قلب انجام شد و همچنین عضله نعلی تشریح و خارج گردید. میزان وینکولین در نمونه بافت عضله پس از هوموژناسیون و میزان اینترلوکین-17 در نمونه‌های سرم با روش الایزا سنجش شدند. کراتین کیناز سرمی با روش رنگ سنجی آنزیمی اندازه‌گیری شد. از آزمون تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. سطح معنی‌داری 05/0=α درنظرگرفته شد. یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری بین گروه کنترل و تجربی در میزان وینکولین، IL-17 و کراتین کیناز دیده نشد (05/0