پاسخگویی بیمارستان های آموزشی ایران از دیدگاه ایثارگران سال 1390

هدف:برآوردن نیازهای بهداشتی و درمانی ایثارگران از مهمترین دغدغه های مسئولان ارشد نظام است، به همین منظور این مطالعه نمره پاسخگویی بیمارستان های آموزشی کشور را از دیدگاه ایثارگران بررسی نموده است. روش پژوهش:این مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع همبستگی بود که در نیمه دوم سال 1390 در پنج بیمارستان بزرگ آموزشی درمانی در پنج نقطه از کشور شامل بیمارستان پورسینا (رشت) در شمال،بیمارستان امام خمینی(ره) شهر اهواز در جنوب،بیمارستان امام رضا(ع) شهرمشهد در شرق،بیمارستان امام رضا(ع) شهر کرمانشاه در غرب و در مرکز بیمارستان امام خمینی(ره) شهر تهران انجام شد.داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته که پس از روایی و پایایی با هشت بعد(اخلاقی،فرهنگی،مالی،عملکردی،قانونی،اطلاع رسانی،ساختاری،سیاسی)، و 31 گویه جمع آوری و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها:85 نفر از ایثارگران که در زمان تحقیق بستری بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند.50 مرد و 35 زن از نظر دموگرافیک بررسی شدند. بیشترین رابطه بین بعد اخلاقی با فرهنگی بوده است(r=0.732,p<0.001).همچنین ضعیفترین رابطه بین ابعاد قانونی و فرهنگی بوده است (r=-0.001,p<0.648). وضعیت پاسخگویی بیمارستان های آموزشی کشور از دیدگاه ایثارگران متوسط به بالا (3.43±0.61)بوده است. نتیجه گیری:وضعیت متوسط پاسخگویی بیمارستان های آموزشی کشور هشدار دهنده تلاش بیشتر مدیران برای رفع مشکلات فرا روی بیمارستان های آموزشی کشور در ارائه خدمت به مردم به خصوص گروه آسیب پذیر ایثارگران می باشد.تاسیس واحد پاسخگویی در بیمارستان های دولتی امری بدیهی است.