واکاوی قدرت فوکویی و جامعة زنداﻥگونه در نمایشنامة پاسباﻥهای مهربان کاریل چرچیل

ماهیت تئاتر سیاسی دههﻫﺎی هفتاد و هشتاد بریتانیا را ﻣﻰتوان باپایداری آن در برابر گفتماﻥهای ایدئولوژیک قدرت حاکم- به ﻭیژه حزب نومحافظهﻛﺎرمارگارت تاچر-بررسی کرد. نمایشنامهﻧﻮیسان انگلیسی که ازاندیشة میشل فوکو تأثیر بسیار گرفتهﺍند، با استناد ﺑﻪ رویدادهای تاریخ، تلاش کردﻩانددر برابر پنداشتﻫﺎی آرمانی قدرت حاکم سکوت نکنند. از جملة آنها، کاریل چرچیل است کهدر نمایشنامة پاسباﻥهای مهربان (١۹۸۴) با تأثیرپذیری از کتاب مراقبت وتنبیه (١۹۷۵) میشل فوکو و ترسیم فرانسة پس از انقلاب ١۷۸۹، سرآغاز قدرتبورژوازی و تداوم سیطرة آن را تا امروز نشان ﻣﻰدهد. بنابراین، این گفتار، در پرتوتاریخﺑﺎوری نوین، تلاشی برای ترسیم رویکرد ضدقدرت و ضدتاچریسم چرچیل در پاسباﻥهایمهربان است؛ و گفتار بررسی نیز ﻣﻰکند که چگونه در نمایشنامة بالا قدرت حاکماروپای غربی، شیوهﻫﺎی تنبیهیﺍش را از هراسﺍفکنی مستقیم، مجازات و شکنجة جسم، ﺑﻪهراسﺍفکنی نامستقیم، نظارت بر افراد، در جامعه تغییر میﺩهد و از هرگونه اعتراض مدنیجلوگیری ﻣﻰکند.