واکاوی فرایند تصمیم‌گیری ایجاد کسب و کار جدید در صنایع فناور پیشرفته ایران: مفهوم‌پردازی با رویکرد غیر غایت‌گرا

فرایند تصمیم‌گیری کارآفرینان در چارچوب الگوهای موجود قابل‌تبیین نیست و تحلیل ادبیات موجود، شکاف ناشی از غایت‌گرابودن الگوهای موجود را آشکار می‌سازد. از این‌رو، در پژوهش پیش رو با رویکرد غیرغایت‌گرا و با استفاده از یک طرح کیفی و اکتشافی به مفهوم‌پردازی عناصر مرکزی فرایند تصمیم‌گیری ایجاد کسب‌وکار جدید در نمونه‌ای منتخب از کارآفرینان نوپای حوزة صنایع فناور پیشرفتة ایران پرداخته می‌شود. تحقیق حاضر به لحاظ جهت‌گیری، بنیادی است و از نظر هدف، اکتشافی است. نوع پژوهش کیفی و راهبرد اتخاذشده نیز موردکاوی چندگانه است. جامعة آماری پژوهش، کارآفرینان نوپای فعال در حوزة صنایع فناور پیشرفتة نانو و زیست‌فناوری شهر تهران هستند.روش نمونه‌گیری پژوهش، نظری و ملاک تعیین حجم نمونه، اشباع نظری بود. گردآوری داده‌ها پس از نهایی‌شدن پروتکل مصاحبه و با استفاده از مصاحبه‌های کیفی واقعه‌محور با بیست کارآفرین نوپای نمونة نظری پژوهش انجام گرفت. نتایج فرایند کدگذاری، طبقه‌بندی و اعتباربخشی به یافته‌های پژوهش، مقوله‌های مرکزی فرایند تصمیم‌گیری ایجاد کسب‌وکار جدید در نمونة کارآفرینان را تعیین کرده است. براین‌اساس، مفاهیم گرایش و شایستگی کارآفرینانه، فراشناخت کارآفرینانه، پیش‌اقدامات و دریافت بازخورد و نگرش مثبت به تغییر، مجموعة مقوله‌های مرکزی فرایند تصمیم‌گیری ایجاد کسب‌وکار جدید را تشکیل می‌دهند.