واکاوی تمثیل در غزل معاصر ایران با تکیه بر فاضل نظری

تمثیل، علاوه بر شیوۀ بیان یکی از روش­های تحلیل اثر ادبی است. فاضل نظری با به کارگیری تمثیل تلاش نموده است که غزلیات را از شعبده­بازی­ها که باعث دوری شعر از حقیقت شده، دور نگه دارد. در تمثیل­های فاضل نظری روح دیانت و ایمان به صورتی لطیف جلوه­گر است چنان­چه این شاعر ارزش­ها و مفاهیم بنیادینی را که از رهگذر انقلاب در عرصۀ فرهنگ و زندگی اجتماعی تبلور یافته است، در قالب و با زبان و بیانی متناسب با ذوق و قریحۀ شعر و ادب امروزی بیان داشته است. شیوۀ این مقاله بر اساس تحلیل محتوا و توصیف منطقی و عقلی با استفاده از متون مستند در زمینۀ نقد ادبی و به صورت کتاب­خانه­ای انجام شده است.