وانادیم شبکه‎ای‎شده با هیدروژل نانوچندسازه برپایه (CMC-PEG-PLGA) با پوشش سدیم آلژینات به عنوان سامانه انسولین رسانی حساس به pH

درسال‎هایاخیر،پیشرفت‎هایقابل‎توجهیدربه‎کارگیریبسپارهایزیست‎پزشکیبه­عنوانحامل‎هایهدفمندبرایرهایشدارو،پروتئینوعواملرشدانجام‎گرفتهاست. در اینپژوهش، هیدروژل­های نانوچندسازه به‎دلیل تشکیل نانوذرات وانادیم (V) در داخل هیدروژل­های کربوکسی‎متیل سلولز (CMC) متورم تهیه شده است. تشکیل نانوذرات وانادیمدر هیدروژل­ها با طیف‎سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FT‎IR)، پراش پرتو ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی شد. الگوهای XRD تشکیل نانوذرات وانادیم در بستر هیدروژل را تایید کردند. همچنین، تصاویر SEM نشان دادند که اندازه نانوذرات از 22 تا 74 نانومتر در بستر هیدروژل است. رفتار تورمی هیدروژل نانوچندسازه­ها در pHهای 1/2 و 4/7 بررسی شد. هیدروژل­ها در pH کمتر، جذب آب بهتری از خود نشان دادند. طیف‎های نمونه­های بارگیری‎شده با دارو، بیانگر آن است که بارگذاری مناسب دارو انجام‎شده است. با بررسی رهایش دارو، مشاهده شد که مقدار رهایش در هیدروژل­های نانوچندسازه کمتر و با افزایش درصد نانوذرات مقدار رهایش کاهش یافته است. در آزمون سمیت سلولی پس از 24 ساعت، زنده‎ماندن سلول­ها در گستره   3/74 تا 05/96 % در مقایسه با نمونه کنترل (به­عنوان 100 %) بود. در نمونه هیدروژل نانوچندسازه حاوی انسولین پس از 24 ساعت، پایین­ترین زنده‎ماندن سلولی مربوط به غلظت  μg/ml 25/31 انسولین و بیشترین زنده‎ماندن سلولی مربوط به غلظت μg/ml 1000 انسولین با 7/25 % سمیت سلولی نسبت به گروه کنترل بود.