هوموسیستین سرم در بیماران مبتلا به آب‌مروارید با و بدون سودواکسفولیشن

هدف: مقایسه بیماران مبتلا به آب‌مروارید با و بدون سودواکسفولیشن از نظر سطح هوموسیستین پلاسما. روش پژوهش: در این مطالعه مورد- شاهدی، 29 فرد مبتلا به آب‌مروارید و سودواکسفولیشن (15 زن و 14 مرد) و 29 فرد مبتلا به آب‌مروارید بدون سودواکسفولیشن (16 زن و 13 مرد) از نظر سطح هوموسیستین پلاسمایی با استفاده از روش کروماتوگرافی مقایسه شدند. نسبت شانس (OR) به همراه حدود اطمینان 95 درصد (95٪CI) برای غلظت بالای هوموسیستین سرم تعیین گردید. یافته‌ها: میانگین سن بیماران در گروه سودواکسفولیشـــن 9/13±9/68 سال و در گروه بدون سودواکسفولیشن 6/12±1/63 سـال بـود (69/0P=). میانگـین هـومـوسیـستین پلاسمایـی در بیماران مبتـلا به سـودواکسفـولیشن mmol/l 72/11±08/21 و در گروه بدون سودواکسفولیشن mmol/l 23/4±20/13 بود (001/0P=) که در هر دو جنس در گروه سودواکسفولیشن بالاتر بود. هم‌چنین در گروه مبتلا به سودواکسفولیشن، میانگین هوموسیستین در مردان بیش‌تر از زنان بود (001/0P=). در گروه سودواکسفولیشن 6/56 درصد و در گروه بدون سودواکسفولیشن 8/13 درصد بیماران دچار هایپرهوموسیستینمی بودند (001/0P= و 12/32-44/2 :95٪CI و 85/8=OR). نتیجه‌گیری: هوموسیستین بدون همراهی با آب‌مروارید نیز در همراهی با سودواکسفولیشن دیده می‌شود. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1386؛ دوره 12، شماره 3: 383-380.