همبستگی سلامت عمومی و کیفیت زندگی در مراقبین جانبازان مبتلا به صدمات نخاعی

اهداف: عوارض ناشی از صدمات نخاعی در جانبازان، ابعاد مختلف زندگی خانواده‌های آنها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی میان سلامت عمومی و کیفیت زندگی در مراقبین جانبازان مبتلا به صدمات نخاعی انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه همبستگی در میان 90 نفر از مراقبین جانبازان مبتلا به صدمات نخاعی مراجعه کننده به بیمارستان بوستان اهواز که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند، اجرا شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌های سلامت عمومی و کیفیت زندگی (36 سئوالی) گردآوری شدند و با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی اسپیرمن و مجذور کای مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: بین کیفیت زندگی و سلامت عمومی مراقبین با سن، جنس، تحصیلات، وضعیت تاهل، سطح اقتصادی، نسبت با فرد مورد مراقبت، و نوع فلج مبتلابه، تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (0.05p>). میانگین نمره سلامت عمومی مراقبین  5.6±57.5 و میانگین نمره کیفیت زندگی مراقبین 22.7±55.1 به‌دست آمد. بین نمره سلامت عمومی و کیفیت زندگی مراقبین رابطه معنی‌داری مشاهده شد (0.01=p). نتیجه‌گیری‌: بیشترین اختلال در سلامت عمومی مراقبین به ترتیب در حیطه‌های اضطراب، افسردگی، عملکرد اجتماعی و نشانه‌های جسمانی وجود دارد. بیشترین اختلال در کیفیت زندگی مراقبین، به ترتیب در حیطه‌های درک سلامت عمومی، ایفای نقش هیجانی و سلامت روانی وجود دارد. بین سلامت عمومی و کیفیت زندگی مراقبین رابطه وجود دارد و میان برخی از حیطه‌های سلامت عمومی با کیفیت زندگی در مراقبین جانبازان نخاعی رابطه وجود دارد.