همانندی خویشکاری المپ نشینان یونان و آفریدگان اهورا مزدا در سه هزار سال نخستین آفرینش

اسطوره واکنشی است از ناتوانی­های انسان در مقابله با درماندگی­ها و ضعف­های او. عناصر و شخصیت­های اسطوره ریشه در واقعیت­هایی دارند که در طی زمان تغییر و تحول می­یابند و همان­گونه که فرهنگ­ها با هم آمیخته می­شوند؛ اسطوره­ها نیز با هم می­آمیزند و اسطوره­های جدید می­سازند و گاهی اسطوره­ها در سرزمین­های مختلف با نام­های متفاوت و خویشکاری یکسان ظهور می­یابند. پژوهش حاضر از نوع تحلیلی ـ تطبیقی است بر پایه داده­های کتابخانه‌ای، که با هدف اثبات وجود همانندی در خویشکاری اساطیر ایران و یونان و نیز بیان علت آن نگاشته شده است. در این پژوهش، با توجه به یافته­های به دست آمده از خویشکاری اسطوره‌های دو سرزمین یونان و ایران، تطبیق آن­ها با یکدیگر و اثبات وجود تشابه در وظایف آن­ها؛ فرضیه یکسانی تفکر نوع بشر در هزاره‏های آغازین بررسی می­شود و در بخش نتیجه‌گیری بیان می‌گردد که از آنجا که اسطوره حاصل تفکر بشر و برگرفته از سرشت آدمی است؛ بدیهی است که تشابهاتی میان اسطوره­های سرزمین­های مختلف دیده شود، هر چند که نام و توصیف مردم این سرزمین­ها از یک پدیده فرازمینی، متفاوت از هم باشد و نیز تفاوت‌های موجود میان اسطوره­ها را می­توان متأثر از شرایط اجتماعی هر سرزمین در زمان خلق آن اسطوره دانست.