نهاد آموزش و پرورش و ضرورت اتخاذ سیاست هویتی جامع به‌منظور تقویت هویت ملی در ایران

مقاله‌ی حاضر‌ درصدد پاسخ به این پرسش است که نهاد آموزش و پرورش چگونه می‌تواند موجبات تقویت هویت ملی در ایران را فراهم نماید؟ به‌طورکلی به باور این پژوهش، نهاد آموزش و پرورش به‌عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل در انتقال، بسط و اعتلای فرهنگ، نقش اساسی در تقویت هویت ملی دارد و به‌همین‌خاطر هیچ کشوری ازجمله ایران نمی‌تواند بدون بهره‌مندی از این نهاد به تقویت هویت ملی بپردازد. اما نکته اساسی در این‌جا این است ‌که نهاد مذکور در دوره جمهوری اسلامی در زمینه سیاست‌گذاری‌ هویتی، دارای ضعف‌‌ها و نارسایی‌هایی است‌ که بر کارکرد آن در زمینه ترویج هویت ملی تاثیر منفی گذاشته است. به‌طورکلی الگوی سیاست‌گذاری هویتی در نهاد آموزش و پرورش در دوره مذکور به‌دلیل گزینشی‌بودن و تاکید یک‌سویه بر بُعد اسلامیِ هویت ملی، نتوانسته است آن‌چنان‌ که باید، به تقویت گرایش بسیاری از ایرانیان نسبت به هویت ملی خود و درنتیجه، استحکام هویت ملی ایران کمک نماید. این مسئله اتخاذ سیاست‌ هویتیِ جامع و مناسب در این نهاد را ضروری ساخته است. براین‌اساس، دولت جمهوری اسلامی به‌عنوان متولی امر تعلیم‌و‌تربیت در ایران، تنها با اتخاذ سیاست‌ هویتیِ غیرگزینشی در نهاد آموزش و پرورش که در آن به همه ارکان و مولفه‌های هویت ملی ایران توجه شده باشد، می‌تواند به افزایش تعلق‌خاطر ایرانیان به هویت ملی خود و درنتیجه تقویت هویت ملی ایران کمک نماید. لازم‌به‌ذکر است که در این مقاله از روش توصیفی– تحلیلی بهره برده شده است.