نقش هسته‌ی مرکزی آمیگدال چپ و راست در تعدیل درد یک طرفه ناشی از آزمون فرمالین به عنوان مدل التهابی مزمن در موش صحرایی

سابقه و هدف: درد، یکی از پروسه‌های مهم در بدن می‌باشدکه توسط مکانیسم‌های متعددی در سیستم عصبی مرکزی کنترل می‌شود. بسیاری از ساختارهای فوق نخاعی در تعدیل درد دخالت دارند. آمیگدال، یکی از این ساختارهای عصبی است که علاوه بر نقش اصلی در درک احساسات و ایجاد پاسخ به آنها، در تعدیل درد نیز دخالت دارد. هسته‌ی مرکزی آمیگدال به عنوان آمیگدال کنترل درد، معرفی شده است. هدف از این مطالعه، تعیین نقش هسته‌ی مرکزی آمیگدال چپ و راست در تعدیل درد یکطرفه ناشی از آزمون فرمالین، به عنوان مدل درد التهابی مزمن درموش صحرایی می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، از 60 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به وزن (30280 گرم) استفاده شد. حیوانات به گروه‌های کنترل، سالین و آزمایش تقسیم شدند. در گروه‌های آزمایش، به منظور غیر فعال کردن موقت هسته، به ترتیب در هسته‌ی مرکزی آمیگدال چپ، راست و یا هر دو سمت، داروی بی‌حسی لیدوکایین به میزان 5/0 میکرولیتر برای ایجاد بی‌حسی موضعی و در گروه‌های کنترل سالین، به همان میزان، سرم فیزیولوژی تزریق شد. پس از پانزده دقیقه، 50 میکرولیتر فرمالین 5/2 درصد، به زیر پوست پای راست عقب حیوان تزریق و میزان درد در فواصل 15 ثانیه‌ای برای مدت یک ساعت، ثبت گردید. یافته‌ها: درمقایسه بین هسته‌ی سمت چپ و راست آمیگدال در درد ایجاد شده ناشی از تزریق فرمالین به پای راست حیوان، بی‌حسی هسته‌ی ‌سمت چپ (ipsilateral) به میزان بیشتری از بیحسی هسته‌ی ‌سمت راست، در افزایش درد دخالت داشته است. نتیجه‌گیری: این نتایج نشان داد که در صورت ایجاد درد در یک طرف بدن، بی‌حسی دوطرفه‌ی ‌آمیگدال اثر بیشتری در افزایش درد نسبت به بی‌حسی هر یک از دو هسته دارد. همچنین، هسته ‌ipsilateral آمیگدال (هسته‌ی ‌سمت چپ)، اثر بیشتری در کنترل درد نسبت به هسته‌ی ‌طرف مقابل دارد.