نقش نانوسیلیکون و دیگر منابع سیلیس همراه با کاربرد نیتروژن و فسفر بر ویژگی‌های تکنولوژیکی و کیفیت پخت دانه برنج در رقم طارم هاشمی

به منظور بررسی نقش نانوسیلیکون و دیگر منابع سیلیس همراه با کاربرد نیتروژن و فسفر بر ویژگی­های تکنولوژیکی و کیفیت پخت دانه برنج در رقم طارم هاشمی، آزمایشی در سال­های زراعی 92-1391 و 93-1392 در شمال کشور، استان مازندران در منطقه ساری سواحل دریای خزر به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل چهار سطح منابع سیلیس شامل سیلیکات کلسیم و سیلیکات پتاسیم، به صورت خاک مصرف، محلول پاشی نانوسیلیکون و بدون مصرف سیلیس یا شاهد و دو سطح عدم مصرف و مصرف 70 کیلوگرم نیتروژن در هکتار از منبع کود اوره و دو سطح فسفر شامل عدم مصرف و مصرف 200 کیلوگرم در هکتار سوپرفسفاتتریپل بودند. نتایج نشان داد کاربرد تیمارهای سیلیس، نیتروژن و فسفر بر طول دانه قبل پخت تأثیری نداشت ولی منابع نانوسیلیکون و سیلیکات پتاسیم در هر دو سال دارای بیشترین طول دانه بعد پخت و در سال اول دارای بیشترین دمای ژلاتینه و در سال دوم دارای بیشترین نسبت طویل شدن دانه و غلظت ژل بودند، کاربرد نیتروژن سبب افزایش طول دانه و کاهش غلظت ژل در هر دو سال و افزایش نسبت طویل شدن دانه تنها در سال اول شد همچنین در طی هر دو سال آزمایش زمانی که نانوسیلیکون و سیلیکات پتاسیم با نیتروژن مصرف شدند بیشترین طول دانه بعد پخت و دمای ژلاتینه شدن حاصل شد. اثر ساده تیمار فسفر بر هیچ یک از صفات معنی­دار نبود، ولی کاربرد همزمان نانوسیلیکون با فسفر و سیلکیات پتاسیم با فسفر سبب افزایش نسبت طویل شدن دانه در هر دو سال و افزایش طول دانه بعد پخت در سال دوم شدند، تیمار مصرف هم زمان نیتروژن با فسفر در سال دوم دارای بیشترین درصد آمیلوز بود.