نقش نئوتکتونیک در تحول ژئومورفیک دره ها در نیمه غربی توده سهند

توده آتشفشانی سهند در شمال غرب کشور در جنوب شهر تبریز با 3710 متر ارتفاع وبا قطر قاعده ای حدود 75 کیلومتر به صورت گنبد عظیمی مابین دوچاله زمین ساختی اورمیـه( در غرب ) و میانه ( در شرق ) سر برآورده است . گسل تبریز از شمال آن می گذرد و در جنـوبگسل زرینه رود قرار دارد که باحتمال زیاد تا چاله میانه ادامه دارد . توده سهند یک مخروطـیاز نوع استراتو ولکان می باشد که روی یک پایه رسوبی قرار دارد . اگر چه بخش های مرتفـعآن که بیشتر از گدازه ها تشکیل یافته، به شدت تخریب شده است و وجـود بـیـش از دهمخروط کوچک دیگر شکل آن را از نزدیک تا حد زیادی عارضه دار نشان می دهـد، امـا درنقشه ها و به ویژه در تصاویر ماهواره ای شکل گنبدی منظم آن با یک شبکه زهکشی رادیـالتیپیک کاملا مشخص است . در نیمه غربی این کوه که رودها همگی به دریـاچـه اورمـیـهمی ریزند سطوح فرسایشی و پادگانه های ساحلی یک حالت پلکانی بـه آن داده اسـت .موقعیت تکتونیکی این توده، همچنین شواهد ژئومرفیک، تحرک این توده را درکـواتـرنـرمسجل می سازد و وجود گسل فعال تبریز این فرض را به میان می آورد که اثر مرفولوژیـکـینئوتکتونیک در نقاط مختلف آن ممکن است یکسان نباشد . این تحقیق برای بررسی فـرضفوق صورت گرفته است که در آن موضوع تحقیق با استفاده از چندین شاخص نئوتکتونیـکبه طورکمی مورد تحلیل قرار گرفته است