نقش دلسوزی به خود و انعطاف پذیری شناختی در پیش بینی علائم اختلال استرس پس از سانحه در افراد مواجهه شده با آسیب

زمینه و هدف: عوامل روانشناختی می توانند میانجی رابطه بین تجربه رویدادهای آسیب زا و علائم اختلال استرس پس از سانحه باشند. با توجه به اهمیت این امر، پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش دلسوزی به خود و انعطاف پذیری شناختی در پیش بینی علائم اختلال استرس پس از سانحه در افراد مواجهه شده با آسیب انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه توصیفی به روش همبستگی انجام گرفت. نمونه ی مورد مطالعه شامل 120 نفر آزمودنی بود که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از بین افراد آسیب‌ دیده‌ای انتخاب شدند که در نیمه دوم سال 1394 تحت حمایت کمیته امداد شهرستان گیلان غرب بودند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، اختلال استرس پس از سانحه (Mississippi)، دلسوزی به خود (SCS) و توانایی های شناختی (CAQ) استفاده شد. داده های جمع ‌آوری ‌شده با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه و به‌ وسیله نرم‌ افزار SPSS تجزیه‌ و تحلیل شد. یافته‌ ها: ضرایب همبستگی پیرسون نشان داد که علائم اختلال استرس پس از سانحه با دلسوزی به خود (0/22-=r، 0/05>P) و انعطاف‌ پذیری شناختی (0/63-=r، 0/001>P) ارتباط منفی و معنی داری دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که دلسوزی به خود و انعطاف پذیری شناختی 44% از واریانس این اختلال را پیش بینی می کنند. نتیجه ‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که دلسوزی نسبت به خود در برابر رویدادهای ناگوار و انعطاف پذیری شناختی می تواند از فرد در مقابل بروز علائم اختلال استرس پس از سانحه محافظت کند.