نقش تمرین و طبیعت در خرق عادت (کرامت‌های ممکن)

با آن که کرامت عملی خارق عادت است که هر کسی بر انجام آن توانایی ندارد، مگر آن که مشمول عنایت حق قرار گرفته باشد، امّا شماری از کرامت­های صوفیان، به دلیل اتّکا بر توانمندی­های جسمانی یا روحانی، از امکان وقوع بیش­تری برخوردارند. به دلیل آن که اسباب وقوع آن­ها یا بر ریاضت و تمرین­های بدنی نهاده شده است، مانند تحمّل گرسنگی و بر روی آتش راه رفتن و در میان برف­ها عرق کردن؛ و یا آن که انعطاف در بعضی از کنش­های عاطفی و رفتاری چون توان تلقین­گری و تأثیرگذاری و نیز روحیة بی‌آزاری و بی‌ترسی باعث پدید آمدن حوادث کرامت­آمیز شده است. نمونة این گونه وقایع خارق عادت که اغلب نیز در نقل آن­ها از اغراق بسیار استفاده شده است عبارت است از: تأثیر سخن بر مخاطبان و مرگ و بی‌هوشی آنان، استجابت دعا برای به کیفر رساندن گناه­کاران، و انس صوفیان با درندگان.